Σταματημένος είναι ο χρόνος σε κοιτώ
και ξαναζώ ό ’τι αγαπώ στην αγκαλιά σου
κι εσύ μου λες σ’έφερε ο δρόμος από’δω
έτσι πως πέρασες να πεις απλά ένα γεια σου
Ήρθες για λίγο μα δεν ήρθες για να μείνεις
να ’σαι καλά που με θυμήθηκες θα πω
μα από μέσα μου σου φώναζα μη φύγεις
ότι κι αν έγινε ακόμα σ’ αγαπώ
Φεύγεις ξανά κι η μοναξιά γυρίζει εδώ
τα βήματά σου βιαστικά κι εγώ στην πόρτα
είναι πολλά αυτά που θέλω να σου πω
μα τώρα πια δεν έχεις χρόνο όπως πρώτα
Ήρθες για λίγο μα δεν ήρθες για να μείνεις
να ’σαι καλά που με θυμήθηκες θα πω
μα από μέσα μου σου φώναζα μη φύγεις
ότι κι αν έγινε ακόμα σ’ αγαπώ
|
Stamatiménos ine o chrónos se kitó
ke ksanazó ó ’ti agapó stin agkaliá su
ki esí mu les s’éfere o drómos apó’do
étsi pos pérases na pis aplá éna gia su
Ήrthes gia lígo ma den írthes gia na minis
na ’se kalá pu me thimíthikes tha po
ma apó mésa mu su fónaza mi fígis
óti ki an égine akóma s’ agapó
Fevgis ksaná ki i monaksiá girízi edó
ta vímatá su viastiká ki egó stin pórta
ine pollá aftá pu thélo na su po
ma tóra pia den échis chróno ópos próta
Ήrthes gia lígo ma den írthes gia na minis
na ’se kalá pu me thimíthikes tha po
ma apó mésa mu su fónaza mi fígis
óti ki an égine akóma s’ agapó
|