|
Ανοίγεις τα χέρια και με προσκαλείς
Σαν άγαλμα μοιάζεις αρχαίας φυλής
Δεν ξέρω αν πρέπει να σ’ ακολουθήσω
Να σε προσκυνήσω ή να σ’ αγνοήσω
Οι δυο μας ρωτάμε ποιος θα `ναι η θυσία
Στην ερωτική μας ιεροτελεστία
Στρατόπεδα δύο με τρόπαια νίκης
Παράσταση μοιάζει Παλαιάς Διαθήκης
Στην απέναντι όχθη θα περάσω
Κι όλοι οι πόθοι θα γίνουν καπνός
Με τον καιρό θα σε ξεχάσω
Μα δε θα ξέρω ποιος,
ποιος απ’ τους δυο
Ειν’ ο αμαρτωλός
Ποιος απ’ τους δυο
Εσύ ή εγώ…
Τα μάτια σου έχουν γεμίσει βροχή
Κι όλα θυμίζουν μυστική τελετή
Που έμαθες όλα όσα ξέρει η καρδιά σου
Εσύ θα με μάθεις να πω και το γεια σου `
Στην απέναντι όχθη θα περάσω
Κι όλοι οι πόθοι θα γίνουν καπνός
Με τον καιρό θα σε ξεχάσω
Μα δε θα ξέρω ποιος,
ποιος απ’ τους δυο
Ειν’ ο αμαρτωλός
Ποιος απ’ τους δυο
Εσύ ή εγώ…
|
Anigis ta chéria ke me proskalis
San ágalma miázis archeas filís
Den kséro an prépi na s’ akoluthíso
Na se proskiníso í na s’ agnoíso
I dio mas rotáme pios tha `ne i thisía
Stin erotikí mas ierotelestía
Stratópeda dío me trópea níkis
Parástasi miázi Paleás Diathíkis
Stin apénanti óchthi tha peráso
Ki óli i póthi tha ginun kapnós
Me ton keró tha se ksecháso
Ma de tha kséro pios,
pios ap’ tus dio
In’ o amartolós
Pios ap’ tus dio
Esí í egó…
Ta mátia su échun gemísi vrochí
Ki óla thimízun mistikí teletí
Pu émathes óla ósa kséri i kardiá su
Esí tha me máthis na po ke to gia su `
Stin apénanti óchthi tha peráso
Ki óli i póthi tha ginun kapnós
Me ton keró tha se ksecháso
Ma de tha kséro pios,
pios ap’ tus dio
In’ o amartolós
Pios ap’ tus dio
Esí í egó…
|
