Στοιχειώσαν τα χωριά μας,
τα σπίτια σφαλιστά…
Γκρέμισαν τα όνειρά μας
και φύγαμε μακριά,
στης γης όλα τα πλάτη
σκορπίσαμε παντού.
Στα μάτια μας η στάχτη
κι ερείπια του νησιού…
Ίμβρο με τα εφτά χωριά
ήταν η μοίρα σου βαριά!
Αλλού σ’ είχαν ταμμένη.
Σε είπανε Γκιοκτσέαντα,
σ’ άλλαξαν χώρα και μιλιά,
οριοθετημένη…
Αφήσαμε το βιος μας
σε κάμπους και βουνά,
τους τάφους των γονιών μας
για λίγη λευτεριά…
Σταυρός στις εκκλησιές μας
του πρόσφυγα η ψυχή,
μα σαν φυσάει ο αέρας
εμείς είμαστε εκεί…
Ίμβρο με τα εφτά χωριά
ήταν η μοίρα σου βαριά!
Αλλού σ’ είχαν ταμμένη.
Σε είπανε Γκιοκτσέαντα,
σ’ άλλαξαν χώρα και μιλιά,
οριοθετημένη…
Ίμβρο με τα εφτά χωριά
ήταν η μοίρα σου βαριά!
Αλλού σ’ είχαν ταμμένη.
Σε είπανε Γκιοκτσέαντα,
σ’ άλλαξαν χώρα και μιλιά,
κόρη ξενιτεμένη…
|
Stichiósan ta choriá mas,
ta spítia sfalistá…
Gkrémisan ta ónirá mas
ke fígame makriá,
stis gis óla ta pláti
skorpísame pantu.
Sta mátia mas i stáchti
ki eripia tu nisiu…
Ίmvro me ta eftá choriá
ítan i mira su variá!
Allu s’ ichan tamméni.
Se ipane Gkioktséanta,
s’ állaksan chóra ke miliá,
oriothetiméni…
Afísame to vios mas
se kábus ke vuná,
tus táfus ton gonión mas
gia lígi lefteriá…
Stavrós stis ekklisiés mas
tu prósfiga i psichí,
ma san fisái o aéras
emis imaste eki…
Ίmvro me ta eftá choriá
ítan i mira su variá!
Allu s’ ichan tamméni.
Se ipane Gkioktséanta,
s’ állaksan chóra ke miliá,
oriothetiméni…
Ίmvro me ta eftá choriá
ítan i mira su variá!
Allu s’ ichan tamméni.
Se ipane Gkioktséanta,
s’ állaksan chóra ke miliá,
kóri kseniteméni…
|