|
Ο Παναγής ο Κωνσταντής κι ο Μιχαλιός
Τα ‘πιναν χτες στο μαγαζί της Μαρουλιώς
Και βλαστημούσε και ρωτούσε ο Μιχαλιός
Σκάρτη ζωή για δε μας φέρθηκες αλλιώς;
Και τα χαράματα που εσώθη το κρασί
Στο μαγαζί μπήκες παντέρημη κι εσύ
Και δακρυσμένος σε ρωτούσε ο Μιχαλιός
Σκάρτη ζωή για δε μου φέρθηκες αλλιώς
Πόσοι καημοί και πόσα βάσανα μαζί
Κάθε βραδιά στης γειτονιάς το μαγαζί
Σκάρτη ζωή για δε μας φέρθηκε αλλιώς
Και δε μας φτάνει το κρασί της Μαρουλιώς;
|
O Panagís o Konstantís ki o Michaliós
Ta ‘pinan chtes sto magazí tis Maruliós
Ke vlastimuse ke rotuse o Michaliós
Skárti zoí gia de mas férthikes alliós;
Ke ta charámata pu esóthi to krasí
Sto magazí bíkes pantérimi ki esí
Ke dakrisménos se rotuse o Michaliós
Skárti zoí gia de mu férthikes alliós
Pósi kaimi ke pósa vásana mazí
Káthe vradiá stis gitoniás to magazí
Skárti zoí gia de mas férthike alliós
Ke de mas ftáni to krasí tis Maruliós;
|
