Ήταν ένα κορίτσι, ήταν ένα αγόρι
ήτανε καλοκαίρι, λουλούδια χίλια δυο
εσύ ήσουν το κορίτσι κι ήμουν εγώ το αγόρι
για μας το καλοκαίρι μόνο για μας τους δυο
Τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας
κανείς τόσο πολύ δε θ αγαπήσει
τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας
που λέγαμε κι οι δυο πως δε σβήσει
Έφυγε το κορίτσι, ορφάνεψε το αγόρι
πάει το καλοκαίρι, ξανάπιασε η βροχή
με ξέχασες κορίτσι, κι ας ήμουνα το αγόρι
που σου ’χα πρωτοφέρει, λουλούδια στην ψυχή
Τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας
κανείς τόσο πολύ δε θ αγαπήσει
τι όμορφη που ήταν η αγάπη μας
που λέγαμε κι οι δυο πως δε σβήσει
|
Ήtan éna korítsi, ítan éna agóri
ítane kalokeri, luludia chília dio
esí ísun to korítsi ki ímun egó to agóri
gia mas to kalokeri móno gia mas tus dio
Ti ómorfi pu ítan i agápi mas
kanis tóso polí de th agapísi
ti ómorfi pu ítan i agápi mas
pu légame ki i dio pos de svísi
Έfige to korítsi, orfánepse to agóri
pái to kalokeri, ksanápiase i vrochí
me kséchases korítsi, ki as ímuna to agóri
pu su ’cha protoféri, luludia stin psichí
Ti ómorfi pu ítan i agápi mas
kanis tóso polí de th agapísi
ti ómorfi pu ítan i agápi mas
pu légame ki i dio pos de svísi
|