Ίσως ακόμα σ’ αγαπώ δεν ξέρω ίσως
ίσως για σένα στη ζωή μου να πονώ
κι αν μ’ εγκατέλειψες δε σου κρατάω μίσος
συγγνώμη όμως να σου δώσω δεν μπορώ.
Ίσως με το καιρό, ίσως να λησμονήσω
μα τώρα δεν μπορώ για να σε συγχωρήσω
είναι νωπά, είναι νωπά τα τραύματα μου
που ‘χεις ανοίξει μέσα στην καρδιά μου.
Ίσως να τρέχει κάποιο δάκρυ μου για σένα
ίσως στον ύπνο μου να έρχεσαι συχνά
μα είν’ τα στήθια μου ακόμα πληγωμένα
της προδοσίας σου η πίκρα δεν περνά.
Ίσως με το καιρό ίσως να λησμονήσω
μα τώρα δεν μπορώ για να σε συγχωρήσω
είναι νωπά είναι νωπά τα τραύματα μου
που ‘χεις ανοίξει μέσα στην καρδιά μου.
|
Ίsos akóma s’ agapó den kséro ísos
ísos gia séna sti zoí mu na ponó
ki an m’ egkatélipses de su kratáo mísos
singnómi ómos na su dóso den boró.
Ίsos me to keró, ísos na lismoníso
ma tóra den boró gia na se sigchoríso
ine nopá, ine nopá ta trafmata mu
pu ‘chis aniksi mésa stin kardiá mu.
Ίsos na tréchi kápio dákri mu gia séna
ísos ston ípno mu na érchese sichná
ma in’ ta stíthia mu akóma pligoména
tis prodosías su i píkra den perná.
Ίsos me to keró ísos na lismoníso
ma tóra den boró gia na se sigchoríso
ine nopá ine nopá ta trafmata mu
pu ‘chis aniksi mésa stin kardiá mu.
|