Ίσως μπορεί να μου σκουπίσεις
Τα δακρυά μου που κυλούν
Μα δεν μπορείς να σταματήσεις
Τις καταιγίδες που θα `ρθουν
Ίσως μπορείς και να μου κλείσεις
Λίγο τα μάτια να μην δω
Όμως δε γίνεται να σβήσεις,
με τίποτα να εξαφανίσεις
Το πόνο αυτό που κουβαλώ
Ίσως να μ’ αγάπησες
Μόνο μια στιγμή
Ίσως να μην έπρεπε
Να `μαστε μαζί
Ίσως τώρα αγάπη μου
Ίσως να `ναι αργά
Παίξαμε και χάσαμε
Ίσως τόσο απλά
Ίσως μπορείς να με γλυκάνεις
Με μια ακόμη αγκαλιά
Μα δεν μπορείς να με ζεστάνεις
Σ’ όλη αυτήν την παγωνιά
Ίσως ακόμα οι υποσχέσεις
Και να γεμίσουν τα κενά
Ίσως απλά έτσι να ’ναι οι σχέσεις,
κι εσύ τα πάντα να μπορέσεις
Πάλι ξανά, πάλι ξανά
|
Ίsos bori na mu skupísis
Ta dakriá mu pu kilun
Ma den boris na stamatísis
Tis kategides pu tha `rthun
Ίsos boris ke na mu klisis
Lígo ta mátia na min do
Όmos de ginete na svísis,
me típota na eksafanísis
To póno aftó pu kuvaló
Ίsos na m’ agápises
Móno mia stigmí
Ίsos na min éprepe
Na `maste mazí
Ίsos tóra agápi mu
Ίsos na `ne argá
Peksame ke chásame
Ίsos tóso aplá
Ίsos boris na me glikánis
Me mia akómi agkaliá
Ma den boris na me zestánis
S’ óli aftín tin pagoniá
Ίsos akóma i iposchésis
Ke na gemísun ta kená
Ίsos aplá étsi na ’ne i schésis,
ki esí ta pánta na borésis
Páli ksaná, páli ksaná
|