Άστατος πάντα ο καιρός μου
πότε μαζί μου, πότε εχθρός μου
με πήρε αμπάριζα,
την ώρα που τα μυστικά μου
τα `βγαζα μέσα απ’ την καρδιά μου
και σου τα χάριζα.
Και φεύγω για μιαν άγνωστη καρδιά
δίχως τύψεις και ανάμνηση καμία,
ήσουν έρωτα για ήσυχα νερά
μα στον έρωτά μου, ξέρεις,
πως ταιριάζει η τρικυμία.
Άστατος πάντα ο καιρός μου
φυσάει ταξίδια ο άνεμός μου
φυσάει γι’ αρμένισμα,
η τρέλα που με κυνηγάει
πότε για χτίσιμο το πάει
πότε για γκρέμισμα.
Και φεύγω για μιαν άγνωστη καρδιά
δίχως τύψεις και ανάμνηση καμία,
ήσουν έρωτα για ήσυχα νερά
μα στον έρωτά μου, ξέρεις,
πως ταιριάζει η τρικυμία.
|
Άstatos pánta o kerós mu
póte mazí mu, póte echthrós mu
me píre abáriza,
tin óra pu ta mistiká mu
ta `vgaza mésa ap’ tin kardiá mu
ke su ta cháriza.
Ke fevgo gia mian ágnosti kardiá
díchos típsis ke anámnisi kamía,
ísun érota gia ísicha nerá
ma ston érotá mu, kséris,
pos teriázi i trikimía.
Άstatos pánta o kerós mu
fisái taksídia o ánemós mu
fisái gi’ arménisma,
i tréla pu me kinigái
póte gia chtísimo to pái
póte gia gkrémisma.
Ke fevgo gia mian ágnosti kardiá
díchos típsis ke anámnisi kamía,
ísun érota gia ísicha nerá
ma ston érotá mu, kséris,
pos teriázi i trikimía.
|