Ήμουνα σε κάποια συντροφιά
κι άκουσα τυχαία τ’ όνομά σου.
Ρώτησα να μάθω πιο πολλά
κι ένιωσα πως βρίσκομαι κοντά σου.
Και μόνο που μιλώ για σένα
είναι σαν να ζω μαζί σου.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
απ’ την ώρα της φυγής σου.
Γρήγορα σκεπάζει η ζωή
πρόσωπα, αγάπες, γεγονότα,
όμως η δική σου η μορφή
είναι στο μυαλό μου όπως πρώτα.
Και μόνο που μιλώ για σένα
είναι σαν να ζω μαζί σου.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
απ’ την ώρα της φυγής σου.
|
Ήmuna se kápia sintrofiá
ki ákusa tichea t’ ónomá su.
Rótisa na mátho pio pollá
ki éniosa pos vrískome kontá su.
Ke móno pu miló gia séna
ine san na zo mazí su.
Típota den échi alláksi
ap’ tin óra tis figís su.
Grígora skepázi i zoí
prósopa, agápes, gegonóta,
ómos i dikí su i morfí
ine sto mialó mu ópos próta.
Ke móno pu miló gia séna
ine san na zo mazí su.
Típota den échi alláksi
ap’ tin óra tis figís su.
|