Τώρα που ήρθες ξανά, πίστεψέ με,
από τότε που, χώρια σου, ζω,
στις δικές σου αναμνήσεις πλανιέμαι,
δεν σε ξέχασα ούτε λεπτό.
Είναι σαν να μην έφυγες
και να ζούμε μαζί,
τώρα, όλα ξεχάστηκαν
κι η αγάπη μας ζει,
είναι σαν να μην έφυγες
και να ζούμε μαζί.
Κάθε νύχτα, μες στα όνειρά μου,
συντροφιά μου κρατούσες εσύ,
κάτι μου `λεγε, θα `ρθείς κοντά μου
και περίμενα αυτή την στιγμή.
Είναι σαν να μην έφυγες
και να ζούμε μαζί,
τώρα, όλα ξεχάστηκαν
κι η αγάπη μας ζει,
είναι σαν να μην έφυγες
και να ζούμε μαζί.
|
Tóra pu írthes ksaná, pístepsé me,
apó tóte pu, chória su, zo,
stis dikés su anamnísis planiéme,
den se kséchasa ute leptó.
Ine san na min éfiges
ke na zume mazí,
tóra, óla ksechástikan
ki i agápi mas zi,
ine san na min éfiges
ke na zume mazí.
Káthe níchta, mes sta ónirá mu,
sintrofiá mu kratuses esí,
káti mu `lege, tha `rthis kontá mu
ke perímena aftí tin stigmí.
Ine san na min éfiges
ke na zume mazí,
tóra, óla ksechástikan
ki i agápi mas zi,
ine san na min éfiges
ke na zume mazí.
|