Στα μαγικά ταξίδια μου
Στου έρωτα τα ταξίμια μου
Σαν την ανατολή του νότου τη πνοή
Φως και πηγή σε μια μαύρη γη
Για τη ζωή μου ίσως αφορμή
Είσαι καρδιά μου εσύ
ο ήλιος στη βροχή
Μες στην καρδιά μου εσύ
Ο ήλιος στη βροχή η ίδια μου η ζωή
Και σε ζητώ σ’ ακολουθώ
Από τη γη στον ουρανό
Μου λείπεις και πονώ
Να `ξερες τι περνώ
Και σου φωνάζω πόσο σ’ αγαπώ
Γύρισε πίσω σε παρακαλώ
Και μη ζητάς μη θες άλλες υπερβολές
Έχω εξαντλήσει πια τις όποιες αντοχές
Μετρώντας τις πληγές
Σαν τους διαβάτες σ’ ένα στενό
Ψυχές που ψάχνουν για αρχηγό
Νιώθω καρδιά μου εγώ
Στον κόσμο ένα κενό
Κι απ’ το μηδέν μες στην πόλη αυτή
Σαν πειρασμός και κλεμμένη ευχή
Προβάλλεις την αυγή στην θύμησή μου εσύ
Προβάλλεις την αυγή και μου μιλάς εσύ
Γλυκιά μου ενοχή
|
Sta magiká taksídia mu
Stu érota ta taksímia mu
San tin anatolí tu nótu ti pnoí
Fos ke pigí se mia mavri gi
Gia ti zoí mu ísos aformí
Ise kardiá mu esí
o ílios sti vrochí
Mes stin kardiá mu esí
O ílios sti vrochí i ídia mu i zoí
Ke se zitó s’ akoluthó
Apó ti gi ston uranó
Mu lipis ke ponó
Na `kseres ti pernó
Ke su fonázo póso s’ agapó
Girise píso se parakaló
Ke mi zitás mi thes álles ipervolés
Έcho eksantlísi pia tis ópies antochés
Metróntas tis pligés
San tus diavátes s’ éna stenó
Psichés pu psáchnun gia archigó
Niótho kardiá mu egó
Ston kósmo éna kenó
Ki ap’ to midén mes stin póli aftí
San pirasmós ke klemméni efchí
Provállis tin avgí stin thímisí mu esí
Provállis tin avgí ke mu milás esí
Glikiá mu enochí
|