Όταν γεννιέται ο άνθρωπος
ένας καημός γεννιέται
όταν φουντώνει ο πόλεμος
το αίμα δε μετριέται
Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά
Ορκίστηκα στα μάτια σου
που τα ‘χα σαν βαγγέλιο
τη μαχαιριά που μου ‘δωκες
να σου την κάμω γέλιο
Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά
Μα συ βαθιά στην κόλαση
την αλυσίδα σπάσε
κι αν με τραβήξεις δίπλα σου
ευλογημένος να ‘σαι
Καίγομαι καίγομαι
ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά
πνίγομαι πνίγομαι
πέτα με σε θάλασσα βαθιά
|
Όtan genniéte o ánthropos
énas kaimós genniéte
ótan funtóni o pólemos
to ema de metriéte
Kegome kegome
ríkse ki állo ládi sti fotiá
pnígome pnígome
péta me se thálassa vathiá
Orkístika sta mátia su
pu ta ‘cha san vangélio
ti macheriá pu mu ‘dokes
na su tin kámo gélio
Kegome kegome
ríkse ki állo ládi sti fotiá
pnígome pnígome
péta me se thálassa vathiá
Ma si vathiá stin kólasi
tin alisída spáse
ki an me travíksis dípla su
evlogiménos na ‘se
Kegome kegome
ríkse ki állo ládi sti fotiá
pnígome pnígome
péta me se thálassa vathiá
|