|
Θα ‘σαι μόνος τις τρεις το πρωί κι ο πλανήτης καπνός στις ειδήσεις
Να ζητάς ν’ αγοράσεις βροχή για φωτιές που ποτέ δε θα σβήσεις
Να ‘σαι μόνος στις τρεις το πρωί στην οδό πουθενά και καθόλου
Να σου λένε πως βρήκαν νεκρή τη ζωή σου κοντά στην Αιόλου
Νύχτα που σκοτώνει, νύχτα που καρφώνει
Νύχτα και οι νόμοι βγάζουν τα σκυλιά
Καίω τ’ όνομα μου και τα σύνορα μου
Όλα να καούνε σαν βεγγαλικά
Που είσαι, που είσαι
Ναι ‘σαι μόνος στις τρεις το πρωί στα σκοτάδια να ρίχνεις τα δίχτυα
Το φεγγάρι κρυφά να κοιτάς στους καθρέφτες να λες καληνύχτα
Τους κοιτώ και δε βγάζουν μιλιά προτομές των σοφών δολοφόνων
Να κρατούν συνεχώς αγκαλιά ένα ψέμα πολλών μεγατόνων
Νύχτα που σκοτώνει, νύχτα που καρφώνει
Νύχτα και οι νόμοι βγάζουν τα σκυλιά
Καίω τ’ όνομα μου και τα σύνορα μου
Όλα να καούνε σαν βεγγαλικά
Που είσαι, που είσαι
|
Tha ‘se mónos tis tris to pri ki o planítis kapnós stis idísis
Na zitás n’ agorásis vrochí gia fotiés pu poté de tha svísis
Na ‘se mónos stis tris to pri stin odó puthená ke kathólu
Na su léne pos vríkan nekrí ti zoí su kontá stin Eólu
Níchta pu skotóni, níchta pu karfóni
Níchta ke i nómi vgázun ta skiliá
Keo t’ ónoma mu ke ta sínora mu
Όla na kaune san vengaliká
Pu ise, pu ise
Ne ‘se mónos stis tris to pri sta skotádia na ríchnis ta díchtia
To fengári krifá na kitás stus kathréftes na les kaliníchta
Tus kitó ke de vgázun miliá protomés ton sofón dolofónon
Na kratun sinechós agkaliá éna pséma pollón megatónon
Níchta pu skotóni, níchta pu karfóni
Níchta ke i nómi vgázun ta skiliá
Keo t’ ónoma mu ke ta sínora mu
Όla na kaune san vengaliká
Pu ise, pu ise
|
