Απόγευμα και πριν το δείπνο
κι εκείνο πάλι πριν τον ύπνο
μια μέρα πέρασε ακόμα
κι εγώ καλά περνάω
γλυκιά μου εικόνα
Ας είναι ό,τι ώρα να ’ναι
κι αυτά τα λίγα που πονάνε
μου λένε δώσαμε αγώνα
κι εγώ καλά περνάω
γλυκιά μου εικόνα
σαν την κλωστή απ’τη βελόνα
Μα οι σκέψεις με πολιορκούνε
ακούν το “εγώ” δεν τους αρκούνε
τα μύρια όσα εγώ τους δίνω
μου ανάβουν φως στο κομοδίνο
κι εγώ καλά περνάω
γλυκιά μου εικόνα εδώ
Δεν ξέρω που αλήθεια μένεις
τη γλώσσα μου αν καταλαβαίνεις
πολλά τραγούδια σου ’χω γράψει
κενό
Για μένα είσαι εντάξει
μια κι έχω υπάρξει
κι ό,τι αγαπώ μ’έχει κοιτάξει
Μα οι σκέψεις με πολιορκούνε
ακούν το “εγώ” δεν τους αρκούνε
τα μύρια όσα εγώ τους δίνω
μου ανάβουν φως στο κομοδίνο
κι εγώ καλά περνάω
γλυκιά μου εικόνα
Ανοίγω το ραδιόφωνό σου
καρδιά μου και ζωή μου ενώσου
φθινόπωρο, άνοιξη, χειμώνες
οι σκέψεις ας τα λένε μόνες
κι εγώ το πού θα πάμε καλοκαίρι
θα βρω
|
Apógevma ke prin to dipno
ki ekino páli prin ton ípno
mia méra pérase akóma
ki egó kalá pernáo
glikiá mu ikóna
As ine ó,ti óra na ’ne
ki aftá ta líga pu ponáne
mu léne dósame agóna
ki egó kalá pernáo
glikiá mu ikóna
san tin klostí ap’ti velóna
Ma i sképsis me poliorkune
akun to “egó” den tus arkune
ta míria ósa egó tus díno
mu anávun fos sto komodíno
ki egó kalá pernáo
glikiá mu ikóna edó
Den kséro pu alíthia ménis
ti glóssa mu an katalavenis
pollá tragudia su ’cho grápsi
kenó
Gia ména ise entáksi
mia ki écho ipárksi
ki ó,ti agapó m’échi kitáksi
Ma i sképsis me poliorkune
akun to “egó” den tus arkune
ta míria ósa egó tus díno
mu anávun fos sto komodíno
ki egó kalá pernáo
glikiá mu ikóna
Anigo to radiófonó su
kardiá mu ke zoí mu enósu
fthinóporo, ániksi, chimónes
i sképsis as ta léne mónes
ki egó to pu tha páme kalokeri
tha vro
|