|
Mέσα σε κάθε σου αυλή
μέσα σε κάθε χέρι
μοσχοβολάει γιασεμί
φωλιάζει περιστέρι
Καλαμαριά, Καλαμαριά
λεβέντες μεγαλώνεις
κι όταν γλεντούν και τραγουδούν
ως τ’ άστρα εσύ ψηλώνεις.
Τ’ άστρα μετρούν τον πόνο σου
κι η νύχτα τα όνειρά σου
ο ήλιος φυλάει τις στέγες σου
κι ο μόχθος τη χαρά σου.
Καλαμαριά, Καλαμαριά
λεβέντες μεγαλώνεις
κι όταν γλεντούν και τραγουδούν
ως τ’ άστρα εσύ ψηλώνεις.
Είσαι το γέλιο κι η χαρά
ήλιος χωρίς βασίλεμα
του κουρασμένου η δροσιά
και της αυγής το φίλημα.
Καλαμαριά, Καλαμαριά
λεβέντες μεγαλώνεις
κι όταν γλεντούν και τραγουδούν
ως τ’ άστρα εσύ ψηλώνεις.
|
Mésa se káthe su avlí
mésa se káthe chéri
moschovolái giasemí
foliázi peristéri
Kalamariá, Kalamariá
levéntes megalónis
ki ótan glentun ke tragudun
os t’ ástra esí psilónis.
T’ ástra metrun ton póno su
ki i níchta ta ónirá su
o ílios filái tis stéges su
ki o móchthos ti chará su.
Kalamariá, Kalamariá
levéntes megalónis
ki ótan glentun ke tragudun
os t’ ástra esí psilónis.
Ise to gélio ki i chará
ílios chorís vasílema
tu kurasménu i drosiá
ke tis avgís to fílima.
Kalamariá, Kalamariá
levéntes megalónis
ki ótan glentun ke tragudun
os t’ ástra esí psilónis.
|
