Με φόντο την ορχήστρα
και τη φωνή ρεκλάμα
επάνω σε μια πίστα
τις ώρες σου περνάς
η τάδε είσαι αρτίστα
κάποιας μεγάλης τέχνης
όμως δεν έμαθες ποτέ
τι είναι καλλιτέχνης
Καλλιτέχνης θα πει
μοναξιάς φυλακή
και της πίκρας κανάλι
Καλλιτέχνης θα πει
να μιλάς με σιωπή
και να ακούνε οι άλλοι
Καλλιτέχνης θα πει
όλα όσα δεν είσαι
κι όλα όσα μιμείσαι
Αν σε χειροκροτήσουν
αυτοί που σε κοιτάνε
να μη σε κολακεύει
από συνήθεια θα ‘ναι
Κι αν είσαι ή αρτίστα
αυτής εδώ της τέχνης
είσαι απλώς αφίσα
δεν είσαι καλλιτέχνης
|
Me fónto tin orchístra
ke ti foní rekláma
epáno se mia písta
tis óres su pernás
i táde ise artísta
kápias megális téchnis
ómos den émathes poté
ti ine kallitéchnis
Kallitéchnis tha pi
monaksiás filakí
ke tis píkras kanáli
Kallitéchnis tha pi
na milás me siopí
ke na akune i álli
Kallitéchnis tha pi
óla ósa den ise
ki óla ósa mimise
An se chirokrotísun
afti pu se kitáne
na mi se kolakevi
apó siníthia tha ‘ne
Ki an ise í artísta
aftís edó tis téchnis
ise aplós afísa
den ise kallitéchnis
|