Τα όνειρα μπερδεύονται
κι μοναξιά γελάει
αυτά που θέλω και αγαπώ
έχω αφήσει πίσω
Φυλακισμένο το μυαλό
τι μέρες μου μετράει
πάλι σε ένα ΚΨΜ
τις σκέψεις μου θα κλείσω
Πότε μου δε μου πήγαινε
να κάνω ότι μου λένε
Στη μάχη με τη λογική
συνήθισα να χάνω
Στα δύσκολα οι δυνατοί
δακρύζουν μα δεν κλαίνε
και θα περάσει ο καιρός
υπομονή αν κάνω
Να με περιμένεις
να με περιμένεις
είσαι η μόνη ελπίδα
μιας ζωής κομμένης
Χιλιόμετρα απόσταση
κι εγώ απουσιάζω
εδώ μετρούν την δύναμη
με τα παράσημα τους
στα όρια και σήμερα
ψυχή σε δοκιμάζω
άστους μέσα στην τρέλα τους
στα ψυχολογικά τους
Ένα τσιγάρο κάπνισα
να ζεσταθούν οι μνήμες
κρύο κι απόψε στην σκοπιά
κι εσύ ξανά μου λείπεις
θα έρθει όμως η στιγμή
να σβήσω όλους τους μήνες
και όλοι να ‘ρθουν να μου πουν
φίλε καλός πολίτης
|
Ta ónira berdevonte
ki monaksiá gelái
aftá pu thélo ke agapó
écho afísi píso
Filakisméno to mialó
ti méres mu metrái
páli se éna KPsM
tis sképsis mu tha kliso
Póte mu de mu pígene
na káno óti mu léne
Sti máchi me ti logikí
siníthisa na cháno
Sta dískola i dinati
dakrízun ma den klene
ke tha perási o kerós
ipomoní an káno
Na me periménis
na me periménis
ise i móni elpída
mias zoís komménis
Chiliómetra apóstasi
ki egó apusiázo
edó metrun tin dínami
me ta parásima tus
sta ória ke símera
psichí se dokimázo
ástus mésa stin tréla tus
sta psichologiká tus
Έna tsigáro kápnisa
na zestathun i mnímes
krío ki apópse stin skopiá
ki esí ksaná mu lipis
tha érthi ómos i stigmí
na svíso ólus tus mínes
ke óli na ‘rthun na mu pun
fíle kalós polítis
|