Δεν αξίζει η ζωή που μου `χεις δώσει
με σκοτώνουνε τα λόγια που μου λες
η καρδιά σου την καρδιά μου έχει προδώσει
μες στα μάτια σου διαβάζω ενοχές.
Καμένο χαρτί, καμένο χαρτί
δυστυχώς είν’ η αγάπη αυτή από χέρι καμένο χαρτί.
Καμένο χαρτί, καμένο χαρτί
και στα χείλη μου έμεινε τώρα η στάχτη από κάθε φιλί.
Συζητάμε με τις ώρες μα τι βγαίνει
μες στα μάτια σου το ψέμα έχει κρυφτεί
η αγάπη σου στα λόγια μόνο μένει
τι ζωή μαζί σου, Θεέ μου, είν’ αυτή.
Στάχτη γίνεται όπου περνάς εσύ
θα χωρίσουμε και ξέρουμε γιατί.
|
Den aksízi i zoí pu mu `chis dósi
me skotónune ta lógia pu mu les
i kardiá su tin kardiá mu échi prodósi
mes sta mátia su diavázo enochés.
Kaméno chartí, kaméno chartí
distichós in’ i agápi aftí apó chéri kaméno chartí.
Kaméno chartí, kaméno chartí
ke sta chili mu émine tóra i stáchti apó káthe filí.
Sizitáme me tis óres ma ti vgeni
mes sta mátia su to pséma échi krifti
i agápi su sta lógia móno méni
ti zoí mazí su, Theé mu, in’ aftí.
Stáchti ginete ópu pernás esí
tha chorísume ke ksérume giatí.
|