Έφτασε η ώρα να μιλήσουμε
τώρα που κοπάσανε τα πάθη,
την αλήθεια που περιφρονήσαμε
πρέπει ο καθένας μας να μάθει.
Κάναμε λάθη, κάναμε λάθη.
Παραδέχομαι πως τη ζωή μου
από πείσμα τη χάλασα,
μα ήσουν θάλασσα και τρικυμία.
Παραδέξου κι εσύ πως μαζί μου
από τότε που χώρισες,
όσες κι αν γνώρισες, ήμουν η μία.
Τώρα που το όνειρο μας χάνετε
πέρα στου ορίζοντα τα βάθη,
ένοχος καθένας μας αισθάνεται
που τον παρασύρανε τα πάθη.
Κάναμε λάθη, κάναμε λάθη.
Παραδέχομαι πως τη ζωή μου
από πείσμα τη χάλασα,
μα ήσουν θάλασσα και τρικυμία.
Παραδέξου κι εσύ πως μαζί μου
από τότε που χώρισες,
όσες κι αν γνώρισες, ήμουν η μία.
|
Έftase i óra na milísume
tóra pu kopásane ta páthi,
tin alíthia pu perifronísame
prépi o kathénas mas na máthi.
Káname láthi, káname láthi.
Paradéchome pos ti zoí mu
apó pisma ti chálasa,
ma ísun thálassa ke trikimía.
Paradéksu ki esí pos mazí mu
apó tóte pu chórises,
óses ki an gnórises, ímun i mía.
Tóra pu to óniro mas chánete
péra stu orízonta ta váthi,
énochos kathénas mas esthánete
pu ton parasírane ta páthi.
Káname láthi, káname láthi.
Paradéchome pos ti zoí mu
apó pisma ti chálasa,
ma ísun thálassa ke trikimía.
Paradéksu ki esí pos mazí mu
apó tóte pu chórises,
óses ki an gnórises, ímun i mía.
|