|
Χτες το βράδυ σε θυμήθηκα
κι είδα πόσο σ’ αγαπώ
Εγώ για σένανε γεννή γεννήθηκα
κι ήρθα πάλι να στο πω
Κι αν σε πήραν από μένανε
κι’ αν σε πήγαν μακριά
Σου ‘χω κλέψει το χαμό χαμόγελο
μου ‘ χεις πάρει τη καρδιά ναι τη καρδιά
Σου ‘χω κλέψει το χαμό χαμόγελο
μου ‘χεις πάρει τη καρδιά
Δε μαραίνεται η αγά η αγάπη μας
είν’ η ρίζα της η ρίζα της βαθιά
Την επότισε το δα το δάκρυ μας
κι έγινε τριανταφυλλιά τριανταφυλλιά
|
Chtes to vrádi se thimíthika
ki ida póso s’ agapó
Egó gia sénane genní genníthika
ki írtha páli na sto po
Ki an se píran apó ménane
ki’ an se pígan makriá
Su ‘cho klépsi to chamó chamógelo
mu ‘ chis pári ti kardiá ne ti kardiá
Su ‘cho klépsi to chamó chamógelo
mu ‘chis pári ti kardiá
De marenete i agá i agápi mas
in’ i ríza tis i ríza tis vathiá
Tin epótise to da to dákri mas
ki égine triantafilliá triantafilliá
|
