Παρανάλωμα, στην ωραία φωτιά
Ενός κόσμου που αλλάζει, θα γίνω
Κι απ’ τη στάχτη μου
Μια καινούργια καρδιά
Θα γεννήσω για να ‘χω να δίνω
Θα μοιράζομαι τη μεγάλη αγκαλιά
που ο πλανήτης στο σύμπαν ανοίγει
Και θα νοιάζομαι για όλα αυτά τα παιδιά
που ο θυμός και το άδικο πνίγει
Κάντε όλοι στην άκρη
για να στάξει το δάκρυ
ενός κόσμου που φεύγει
Ευτυχώς δια παντός
ένας κόσμος που αλλάζει
Στον καθρέφτη κοιτάζει
και στην άκρη του τούνελ
σαν να βλέπει το φως…
Σαν μια έκρηξη στο στομάχι της γης
Θα το δεις, θα το ζήσεις το θαύμα
Μεταμόρφωση της κοινής μας ψυχής
Που επουλώνει και πάλι το τραύμα
Σκέτη ομορφιά, δίχως βία και καρφιά
Καταιγίδα ξεσπάει αλλαγή μας
Κι έτσι διεκδικεί ό,τι άφησε εκεί
Πριν ακόμα ανοιχτεί η πληγή μας
Κάντε όλοι στην άκρη
για να στάξει το δάκρυ
ενός κόσμου που φεύγει
Ευτυχώς δια παντός
ένας κόσμος που αλλάζει
Στον καθρέφτη κοιτάζει
και στην άκρη του τούνελ
σαν να βλέπει το φως…
|
Paranáloma, stin orea fotiá
Enós kósmu pu allázi, tha gino
Ki ap’ ti stáchti mu
Mia kenurgia kardiá
Tha genníso gia na ‘cho na díno
Tha mirázome ti megáli agkaliá
pu o planítis sto síban anigi
Ke tha niázome gia óla aftá ta pediá
pu o thimós ke to ádiko pnígi
Kánte óli stin ákri
gia na stáksi to dákri
enós kósmu pu fevgi
Eftichós dia pantós
énas kósmos pu allázi
Ston kathréfti kitázi
ke stin ákri tu tunel
san na vlépi to fos…
San mia ékriksi sto stomáchi tis gis
Tha to dis, tha to zísis to thafma
Metamórfosi tis kinís mas psichís
Pu epulóni ke páli to trafma
Skéti omorfiá, díchos vía ke karfiá
Kategida ksespái allagí mas
Ki étsi diekdiki ó,ti áfise eki
Prin akóma anichti i pligí mas
Kánte óli stin ákri
gia na stáksi to dákri
enós kósmu pu fevgi
Eftichós dia pantós
énas kósmos pu allázi
Ston kathréfti kitázi
ke stin ákri tu tunel
san na vlépi to fos…
|