Νύχτωσε κι αρχίζει τ’ όνειρο
στην οθόνη της ζωής,
έγχρωμο το Σαββατόβραδο
με φινάλε Κυριακής.
Κάνω πρόγραμμα στα μέτρα μου
κι έλα πλάι μου εσύ,
θέλω φόντο με πανόραμα
το δικό σου το κορμί.
Και μη ρωτάς τι με πιάνει και τα κάνω αυτά,
ραβασάκια, λουλούδια και γλυκά κρουασάν.
Και μη ρωτάς τι παθαίνω και σε θέλω εδώ
παρεούλα μου να ’σαι να μου λες σ’ αγαπώ.
Νύχτωσε κι αρχίζει τ’ όνειρο
τέτοια ώρα βραδινή,
διάλεξα ταινία έγχρωμη
με τον Μπάρτον και τη Λιζ.
|
Níchtose ki archízi t’ óniro
stin othóni tis zoís,
égchromo to Savvatóvrado
me finále Kiriakís.
Káno prógramma sta métra mu
ki éla plái mu esí,
thélo fónto me panórama
to dikó su to kormí.
Ke mi rotás ti me piáni ke ta káno aftá,
ravasákia, luludia ke gliká kruasán.
Ke mi rotás ti patheno ke se thélo edó
pareula mu na ’se na mu les s’ agapó.
Níchtose ki archízi t’ óniro
tétia óra vradiní,
diáleksa tenía égchromi
me ton Bárton ke ti Liz.
|