|
Θέλω να σε ειδώ κρυφά ένα βράδυ
μα να μην το μάθει αυτό κανείς
κι’ όπως θ’ αργοπέφτει το σκοτάδι
θα σε περιμένω να φανείς
Κάποιο μυστικό
έχω να σου πω
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Κάτι που μαντεύεις
κι ίσως το γυρεύεις
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Να στο πω διστάζω, δειλιάζω
σκέφτομ’ ένα “όχι” σκληρό
μα δεν μπορώ
Και το μυστικό
τώρα θα στο πω
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
Ήθελα καιρό να σου μιλήσω
μα πνιγόταν μέσα μου η φωνή
δίσταζα δεν ήξερα ν’ αρχίσω
ήτανε αυτό μια ηδονή
Κάποιο μυστικό
έχω να σου πω
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ
|
Thélo na se idó krifá éna vrádi
ma na min to máthi aftó kanis
ki’ ópos th’ argopéfti to skotádi
tha se periméno na fanis
Kápio mistikó
écho na su po
s’ agapó, s’ agapó, s’ agapó
Káti pu mantevis
ki ísos to girevis
s’ agapó, s’ agapó, s’ agapó
Na sto po distázo, diliázo
skéftom’ éna “óchi” skliró
ma den boró
Ke to mistikó
tóra tha sto po
s’ agapó, s’ agapó, s’ agapó
Ήthela keró na su milíso
ma pnigótan mésa mu i foní
dístaza den íksera n’ archíso
ítane aftó mia idoní
Kápio mistikó
écho na su po
S’ agapó, s’ agapó, s’ agapó
|
