|
Βάζω πολλές πολλές φορές το μυαλό να σκεφτεί
κι αναρωτιέμαι ψάχνω απάντηση να βρω στα γιατί.
Κάνω σενάρια για όλα όσα έχουν συμβεί
κι αρχίζει τότε το μυαλό φυσικά ν’ απορεί.
Τι θα γινόταν αν ποτέ δεν είχα πάει σχολείο,
αν στα γράμματα είχα πει από νωρίς το αντίο,
θα ήταν θλιβερό για να μην πω αστείο.
Πως θα ‘μοιαζα αν ποτέ δεν είχα ανοίξει βιβλίο,
αν ποτέ δεν είχα ακούσει ραπ στο ραδιόφωνο,
αν ποτέ δεν είχα πιάσει ούτε μικρόφωνο,
αν δεν ψώνιζα δίσκους, αν δεν είχα το θράσος,
αν έβλεπα το δέντρο μα ποτέ μου το δάσος.
Άραγε πώς θα ‘ταν να γεννιόμουν με φράγκα
θα με φώναζαν φλώρο ή ακόμα πιο μάγκα;
Αν δεν ήμουν ο Νίβο και με λέγαν αλλιώς,
αν δεν ήμουν της Δέσποινας και του Κώστα ο γιος.
Αν ήμουν κάποιος άλλος, αν ήμουν πιο μεγάλος
τι θα ‘μουνα; Πες μου, τι θα ‘μουνα;
Αν είχα αμάξια, δόξα, γυναίκες, λεφτά.
Αν ήμουν κάποιος άλλος, αν ήμουν Άγγλος, Γάλλος
τι θα ‘μουνα; Πες μου τι θα ‘μουνα;
Τι θα ‘μουνα εγώ να ‘χα κάνει όλα αυτά.
Τι θα μουνα; Πες μου τι θα ‘μουνα;
Αναρωτιέμαι κι άλλα τόσα, αν δεν έβγαζα γλώσσα,
αν έβλεπα τα πάντα από άλλη συνιστώσα,
θα είχα άλλα κριτήρια, δεν ψάχνω πειστήρια,
θα ψήφιζα όπως όλοι σαν να ‘μουν σε επήρεια.
Ίσως να μην ψήφιζα γιατί δε θα με ένοιαζε
προκαθορισμένο το μέλλον μου θα έμοιαζε.
Πως θα ‘τανε ο κόσμος χωρίς καθόλου κόμματα
και οι πολιτικοί χωρίς φρου φρου κι αρώματα.
Πως θα ‘ταν να μην είχε γίνει η χούντα ποτέ,
να μπορούσαμε να πούμε «δεν πωλείται ο ΟΤΕ»,
να γλιτώσει η Ιθάκη από τόσους μνηστήρες
και το ΙΚΑ επιτέλους απ’ τους προικοθήρες.
Ποια θα ήταν η Ελλάδα χωρίς το ΕΑΜ;
Θα μιλούσαν όλοι σήμερα με κάποιο αξάν (accent);
Σταματάν και πάλι άλλες τόσες οι σκέψεις
κι είναι τόσες πολλές που δεν ξέρω αν θ’ αντέξεις.
Αν ήμουν κάποιος άλλος, αν ήμουν πιο μεγάλος
τι θα ‘μουνα; Πες μου, τι θα ‘μουνα;
Αν είχα αμάξια, δόξα, γυναίκες, λεφτά.
Αν ήμουν κάποιος άλλος, αν ήμουν Άγγλος, Γάλλος
τι θα ‘μουνα; Πες μου τι θα ‘μουνα;
Τι θα ‘μουνα εγώ να ‘χα κάνει όλα αυτά.
Τι θα μουνα; Πες μου τι θα ‘μουνα;
Αναρωτιέμαι όταν στον καθρέφτη κοιτιέμαι
αν φταίμε που ζούμε και ό,τι λέμε
που τη μια γελάμε, την άλλη κλαίμε,
από μια κλωστή κρατιέμαι, αναρωτιέμαι.
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν στρογγυλή δεν ήταν η γη,
αν ο Κολόμβος δεν έβρισκε την Αμερική,
αν οι σκλάβοι δεν ερχόντουσαν από την Αφρική,
αν τα ζώα είχαν φωνή, αν ο Θεός ζούσε στη γη.
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν δεν υπήρχαν λεφτά,
τηλεόραση, ναρκωτικά, αμάξια, κινητά.
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν δεν υπήρχε AIDS και καρκίνος,
αν δεν έβαζε φωτιά στη χώρα του κάθε κρετίνος,
αν δεν υπήρχαν όπλα, πόλεμοι και κόλπα,
τεχνητά φώτα, αν δεν έβαζα κα**τα.
Αναρωτιέμαι αν δεν υπήρχε ο 2pac και ο Notorious,
αν δεν υπήρχε ο Νίβο με τους Minus τους εγχώριους.
Αναρωτιέμαι πώς θα ‘ταν αν δεν υπήρχε φθόνος,
αν δεν υπήρχε πόνος και περαστικός ο χρόνος.
Μόνος αναρωτιέμαι πώς θα ήταν, μα τι να λέμε;
Έτσι ήταν, έτσι είναι, έτσι θα ‘ναι και τα λέμε.
Αν ήμουν κάποιος άλλος, αν ήμουν πιο μεγάλος
τι θα ‘μουνα; Πες μου, τι θα ‘μουνα;
Αν είχα αμάξια, δόξα, γυναίκες, λεφτά.
Αν ήμουν κάποιος άλλος, αν ήμουν Άγγλος, Γάλλος
τι θα ‘μουνα; Πες μου τι θα ‘μουνα;
Τι θα ‘μουνα εγώ να ‘χα κάνει όλα αυτά
|
Oázo pollés pollés forés to mialó na skefti
ki anarotiéme psáchno apántisi na vro sta giatí.
Káno senária gia óla ósa échun simvi
ki archízi tóte to mialó fisiká n’ apori.
Ti tha ginótan an poté den icha pái scholio,
an sta grámmata icha pi apó norís to antío,
tha ítan thliveró gia na min po astio.
Pos tha ‘miaza an poté den icha aniksi vivlío,
an poté den icha akusi rap sto radiófono,
an poté den icha piási ute mikrófono,
an den psóniza dískus, an den icha to thrásos,
an évlepa to déntro ma poté mu to dásos.
Άrage pós tha ‘tan na genniómun me frágka
tha me fónazan flóro í akóma pio mágka;
An den ímun o Nívo ke me légan alliós,
an den ímun tis Déspinas ke tu Kósta o gios.
An ímun kápios állos, an ímun pio megálos
ti tha ‘muna; Pes mu, ti tha ‘muna;
An icha amáksia, dóksa, ginekes, leftá.
An ímun kápios állos, an ímun Άnglos, Gállos
ti tha ‘muna; Pes mu ti tha ‘muna;
Ti tha ‘muna egó na ‘cha káni óla aftá.
Ti tha muna; Pes mu ti tha ‘muna;
Anarotiéme ki álla tósa, an den évgaza glóssa,
an évlepa ta pánta apó álli sinistósa,
tha icha álla kritíria, den psáchno pistíria,
tha psífiza ópos óli san na ‘mun se epíria.
Ίsos na min psífiza giatí de tha me éniaze
prokathorisméno to méllon mu tha émiaze.
Pos tha ‘tane o kósmos chorís kathólu kómmata
ke i politiki chorís fru fru ki arómata.
Pos tha ‘tan na min iche gini i chunta poté,
na borusame na pume «den polite o OTE»,
na glitósi i Itháki apó tósus mnistíres
ke to IKA epitélus ap’ tus prikothíres.
Pia tha ítan i Elláda chorís to EAM;
Tha milusan óli símera me kápio aksán (accent);
Stamatán ke páli álles tóses i sképsis
ki ine tóses pollés pu den kséro an th’ antéksis.
An ímun kápios állos, an ímun pio megálos
ti tha ‘muna; Pes mu, ti tha ‘muna;
An icha amáksia, dóksa, ginekes, leftá.
An ímun kápios állos, an ímun Άnglos, Gállos
ti tha ‘muna; Pes mu ti tha ‘muna;
Ti tha ‘muna egó na ‘cha káni óla aftá.
Ti tha muna; Pes mu ti tha ‘muna;
Anarotiéme ótan ston kathréfti kitiéme
an fteme pu zume ke ó,ti léme
pu ti mia geláme, tin álli kleme,
apó mia klostí kratiéme, anarotiéme.
Anarotiéme pós tha ítan an strongilí den ítan i gi,
an o Kolómvos den évriske tin Amerikí,
an i sklávi den erchóntusan apó tin Afrikí,
an ta zóa ichan foní, an o Theós zuse sti gi.
Anarotiéme pós tha ítan an den ipírchan leftá,
tileórasi, narkotiká, amáksia, kinitá.
Anarotiéme pós tha ítan an den ipírche AIDS ke karkínos,
an den évaze fotiá sti chóra tu káthe kretínos,
an den ipírchan ópla, pólemi ke kólpa,
technitá fóta, an den évaza ka**ta.
Anarotiéme an den ipírche o 2pac ke o Notorious,
an den ipírche o Nívo me tus Minus tus egchórius.
Anarotiéme pós tha ‘tan an den ipírche fthónos,
an den ipírche pónos ke perastikós o chrónos.
Mónos anarotiéme pós tha ítan, ma ti na léme;
Έtsi ítan, étsi ine, étsi tha ‘ne ke ta léme.
An ímun kápios állos, an ímun pio megálos
ti tha ‘muna; Pes mu, ti tha ‘muna;
An icha amáksia, dóksa, ginekes, leftá.
An ímun kápios állos, an ímun Άnglos, Gállos
ti tha ‘muna; Pes mu ti tha ‘muna;
Ti tha ‘muna egó na ‘cha káni óla aftá
|
