Είσαι ψυχή μου | Ise psichí mu

Είσαι, ψυχή μου, η κόρη που τη σβήνει
ολοένα κάποιος έρωτας πικρός,
που λησμονήθηκε κοιτώντας προς
τα περασμένα, κι έτσι θ’ απομείνει.

Κατάμονη σε μι’ άκρη, όπως εκείνη,
σε παρατούν ο κόσμος, ο καιρός.
Ένας ακόμη θα `σουνα νεκρός,
αν οι νεκροί δεν είχαν τη γαλήνη.

Ise, psichí mu, i kóri pu ti svíni
oloéna kápios érotas pikrós,
pu lismoníthike kitóntas pros
ta perasména, ki étsi th’ apomini.

Katámoni se mi’ ákri, ópos ekini,
se paratun o kósmos, o kerós.
Έnas akómi tha `suna nekrós,
an i nekri den ichan ti galíni.