|
Κάποτε …
Θ’ ανταμώσουμε σε μι’ άλλη γη
χωρίς καημό, χωρίς πληγή
μες στον καιρό δυο ναυαγοί
Κάποτε …
Που θα νιώσεις τι ‘ναι σπαραγμός
και τι στ’ αλήθεια χωρισμός,
στιγμή πικρή και στεναγμός
Τότε μες στα χέρια μιας άγριας εποχής
Τότε θα με ψάχνεις τις ώρες της βροχής
Κάποτε …
Μες στα χέρια μου πως έλιωνες
μες στη νύχτα εσύ ξημέρωνες
και μου `φερνες τον ήλιο εσύ
Γύρισε …
Πριν χαθείς ένα πικρό πρωί
πριν μείνεις μόνη στη ζωή
και θα σκεφθείς γιατί; … γιατί;
Τότε που οι δρόμοι για πάντα θαν’ κλειστοί
Πες μου ποιος θα έχει απ’ τη μοίρα δικαστεί
Γύρισε …
Ν’ ανταμώσουμε σε μι’ άλλη γη
χωρίς καημό, χωρίς πληγή
μες στον καιρό δυο ναυαγοί
Πες μου ποιος θα έχει απ’ τη μοίρα δικαστεί .
|
Kápote …
Th’ antamósume se mi’ álli gi
chorís kaimó, chorís pligí
mes ston keró dio nafagi
Kápote …
Pu tha niósis ti ‘ne sparagmós
ke ti st’ alíthia chorismós,
stigmí pikrí ke stenagmós
Tóte mes sta chéria mias ágrias epochís
Tóte tha me psáchnis tis óres tis vrochís
Kápote …
Mes sta chéria mu pos éliones
mes sti níchta esí ksimérones
ke mu `fernes ton ílio esí
Girise …
Prin chathis éna pikró pri
prin minis móni sti zoí
ke tha skefthis giatí; … giatí;
Tóte pu i drómi gia pánta than’ klisti
Pes mu pios tha échi ap’ ti mira dikasti
Girise …
N’ antamósume se mi’ álli gi
chorís kaimó, chorís pligí
mes ston keró dio nafagi
Pes mu pios tha échi ap’ ti mira dikasti .
|
