|
Δε ρωτώ που με πας ούτε αν μ’ αγαπάς,
έχεις βρει τον τρόπο να με κρατάς,
στην καρδιά μου μιλάς έτσι που με φιλάς,
σαν το πιο γλυκό κρασί με μεθάς.
Είσαι πυρετός που μου φλογίζει το κορμί,
πάθος δυνατό που δε μ’ αφήνει ούτε στιγμή
να σ’ αρνηθώ και να σε βγάλω απ’ το μυαλό.
Έχω μπει για καλά σε μεγάλο μπελά,
μ’ έχεις κάνει να σε θέλω τρελά,
η καυτή σου η ματιά μου `χει ανάψει φωτιά
κι έχω πάθει μια μεγάλη ζημιά.
Είσαι πυρετός που μου φλογίζει το κορμί,
πάθος δυνατό που δε μ’ αφήνει ούτε στιγμή
να σ’ αρνηθώ και να σε βγάλω απ’ το μυαλό.
|
De rotó pu me pas ute an m’ agapás,
échis vri ton trópo na me kratás,
stin kardiá mu milás étsi pu me filás,
san to pio glikó krasí me methás.
Ise piretós pu mu flogizi to kormí,
páthos dinató pu de m’ afíni ute stigmí
na s’ arnithó ke na se vgálo ap’ to mialó.
Έcho bi gia kalá se megálo belá,
m’ échis káni na se thélo trelá,
i kaftí su i matiá mu `chi anápsi fotiá
ki écho páthi mia megáli zimiá.
Ise piretós pu mu flogizi to kormí,
páthos dinató pu de m’ afíni ute stigmí
na s’ arnithó ke na se vgálo ap’ to mialó.
|
