Κάποτε μοιάζαμε τραγούδι | Kápote miázame tragudi

Σβήνουν τα χρόνια μας κεράκια
Οι μέρες μας φωτολαβές
Τελέψανε κι οι προσμονές
Κι όλο τα ίδια κι όλο τα ίδια

Κάποτε μοιάζαμε τραγούδι
Κάποτε μοιάζαμε πουλιά
Ήσουν δροσιά ήσουν πηγή
Κι ήμουν μια διψασμένη γη
Μια γη που γύρευε ποτάμια
Μια γη που γύρευε ζωή

Τώρα δεν τρέχουμε στ’ αστέρια
Τώρα δεν παίζουμε χαρές
Τελέψανε κι οι προσμονές
Κι όλο τα ίδια κι όλο τα ίδια

Svínun ta chrónia mas kerákia
I méres mas fotolavés
Telépsane ki i prosmonés
Ki ólo ta ídia ki ólo ta ídia

Kápote miázame tragudi
Kápote miázame puliá
Ήsun drosiá ísun pigí
Ki ímun mia dipsasméni gi
Mia gi pu gireve potámia
Mia gi pu gireve zoí

Tóra den tréchume st’ astéria
Tóra den pezume charés
Telépsane ki i prosmonés
Ki ólo ta ídia ki ólo ta ídia