|
Παίρνω το βλέμμα μου, δυο στάλες αίμα μου
παίρνω δυο όνειρα κι ένα φτερό
τώρα αφήνομαι αγέρας γίνομαι
και βγαίνω βόλτα στον ουρανό
Κρατάω απόσταση, κάνω διόρθωση
σ’ όλα τα κείμενα που έχουνε γραφτεί
από τα χέρια μου και τη μιζέρια μου
διεύθυνση αλλάζω στη στιγμή
Κάπου εδώ μένω κι εγώ
σ’ ένα νησί στον ουρανό
στο πρώτο σύννεφο τρίτη στροφή
δρόμος χωρίς επιστροφή
Τα μάτια έκλεισα, μέσα τους έχτισα
μια εικόνα σου και μια στιγμή
αυτή που αγάπησα και την προστάτεψα
από τη λήθη και τη σιωπή
Στα δυο κόπηκα και παραδόθηκα
μες στο μεθύσι μου και στο θυμό
άδειο μπουκάλι μου είσαι το χάλι μου
είσ’ ένα μήνυμα σε γιαλό
Κάπου εδώ μένω κι εγώ
σ’ ένα νησί στον ουρανό
στο πρώτο σύννεφο τρίτη στροφή
δρόμος χωρίς επιστροφή
|
Perno to vlémma mu, dio stáles ema mu
perno dio ónira ki éna fteró
tóra afínome agéras ginome
ke vgeno vólta ston uranó
Kratáo apóstasi, káno diórthosi
s’ óla ta kimena pu échune grafti
apó ta chéria mu ke ti mizéria mu
diefthinsi allázo sti stigmí
Kápu edó méno ki egó
s’ éna nisí ston uranó
sto próto sínnefo tríti strofí
drómos chorís epistrofí
Ta mátia éklisa, mésa tus échtisa
mia ikóna su ke mia stigmí
aftí pu agápisa ke tin prostátepsa
apó ti líthi ke ti siopí
Sta dio kópika ke paradóthika
mes sto methísi mu ke sto thimó
ádio bukáli mu ise to cháli mu
is’ éna mínima se gialó
Kápu edó méno ki egó
s’ éna nisí ston uranó
sto próto sínnefo tríti strofí
drómos chorís epistrofí
|
