Όπως έρχεσαι απ’την πόρτα άρχισε να γδύνεσαι
να’σαι σκέτη αμαρτία έτσι να μου δίνεσαι
απ’τα στόματα οι λέξεις σαν φωτιές να πέφτουνε
δεν θ’αντέξουν οι καθρέφτες πυρκαγιές να βλέπουνε
Κάψε με κάψε με με το στόμα με το σώμα
ένα πόλεμο ακόμα
κάψε με το κορμί μου σου φωνάζει
και το αίμα μου καλπάζει κάψε με
Όπως έρχεσαι απ’την πόρτα άρχισε να γδύνεσαι
να σε βλέπω να φωτίζεις ύστερα να σβήνεσαι
λόγια ρούχα στον αέρα φλόγες που σκορπίζουνε
τα μαλλιά σου κι η καρδιά σου θέλω να μ’ αγγίζουνε
Κάψε με κάψε με με το στόμα με το σώμα
ένα πόλεμο ακόμα
κάψε με το κορμί μου σου φωνάζει
και το αίμα μου καλπάζει κάψε με
|
Όpos érchese ap’tin pórta árchise na gdínese
na’se skéti amartía étsi na mu dínese
ap’ta stómata i léksis san fotiés na péftune
den th’antéksun i kathréftes pirkagiés na vlépune
Kápse me kápse me me to stóma me to sóma
éna pólemo akóma
kápse me to kormí mu su fonázi
ke to ema mu kalpázi kápse me
Όpos érchese ap’tin pórta árchise na gdínese
na se vlépo na fotízis ístera na svínese
lógia rucha ston aéra flóges pu skorpízune
ta malliá su ki i kardiá su thélo na m’ angizune
Kápse me kápse me me to stóma me to sóma
éna pólemo akóma
kápse me to kormí mu su fonázi
ke to ema mu kalpázi kápse me
|