Καράβι με σημαία ξένη
που πας ταξίδι μακρινό,
αγάπη πια δε με προσμένει,
το σπίτι άδειο κι ορφανό.
Αγάπη πια δε με προσμένει,
μαζί σου πάρε με,
μαζί σου πάρε με,
να μην πονώ.
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.
Του έρωτά μου η ορφάνια
κάνει το δάκρυ μου καυτό.
Μόνο σε μακρινά λιμάνια
εκεί μπορεί να γιατρευτώ,
να φύγω λίγο απ’ την αφάνεια,
να λησμονήσω,
να λησμονήσω,
να ξεχαστώ.
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά.
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ! να τα ξέχναγα εκεί μακριά.
|
Karávi me simea kséni
pu pas taksídi makrinó,
agápi pia de me prosméni,
to spíti ádio ki orfanó.
Agápi pia de me prosméni,
mazí su páre me,
mazí su páre me,
na min ponó.
Buénos Άires, Néa Iórki,
Oomvái, Tókio ke Barbariá.
Pseftika ónira, pseftiki órki,
ach! na ta kséchnaga eki makriá.
Tu érotá mu i orfánia
káni to dákri mu kaftó.
Móno se makriná limánia
eki bori na giatreftó,
na fígo lígo ap’ tin afánia,
na lismoníso,
na lismoníso,
na ksechastó.
Buénos Άires, Néa Iórki,
Oomvái, Tókio ke Barbariá.
Pseftika ónira, pseftiki órki,
ach! na ta kséchnaga eki makriá.
|