Καράβια στο βυθό | Karávia sto vithó

Ήταν καράβια στο βυθό
Ήτανε όνειρο που ζω
Ήταν και εκείνο το χαμόγελο που δεν ξεχνιέται

Ήταν κομμάτι δυνατό
Ήτανε όνειρο που ζω
Ήταν κι εκείνη η ψυχή που δεν παρεξηγιέται

Ήτανε όνειρα μεγάλα
Μαζί μ’ αυτά που ζήσαμε και πάμε γι’ άλλα
Τη μέρα που χωρίσαμε
Το όνειρο γκρεμίσαμε

Ήταν καράβια στο βυθό
Ήτανε όνειρο που ζω
Ήταν και εκείνο το χαμόγελο που δεν ξεχνιέται

Ήtan karávia sto vithó
Ήtane óniro pu zo
Ήtan ke ekino to chamógelo pu den ksechniéte

Ήtan kommáti dinató
Ήtane óniro pu zo
Ήtan ki ekini i psichí pu den pareksigiéte

Ήtane ónira megála
Mazí m’ aftá pu zísame ke páme gi’ álla
Ti méra pu chorísame
To óniro gkremísame

Ήtan karávia sto vithó
Ήtane óniro pu zo
Ήtan ke ekino to chamógelo pu den ksechniéte