|
Το τηλέφωνο απόψε δε χτυπάει
δε χτυπάει και η δική σου η καρδιά
ο μισός μου ο εαυτός παραμιλάει
και ο άλλος μου μισός στο πουθενά
Κλείνω πόρτες και παράθυρα στο κόσμο
Θεέ μου ρίξε το κορμί μου μια βροχή
την αγάπησα κι αυτό ζητάω μόνο
ένα τέλος, μια αρχή
Καρδιά μου
Είχες πάντοτε για όλα κάποια λύση
πες μου τώρα είναι η λύση η σιωπή
η καρδιά μου από το μηδέν θα ξαναρχίσει
αν το σύνθημα το δώσεις μόνο εσύ
Έλα βγάλε με απόψε από το σκοτάδι
δώσ’ μου λίγο από το δικό σου ουρανό
δεν ζητιάνεψα ποτέ μου ένα χάδι
κι όμως τώρα στο ζητώ
Καρδιά μου
|
To tiléfono apópse de chtipái
de chtipái ke i dikí su i kardiá
o misós mu o eaftós paramilái
ke o állos mu misós sto puthená
Klino pórtes ke paráthira sto kósmo
Theé mu ríkse to kormí mu mia vrochí
tin agápisa ki aftó zitáo móno
éna télos, mia archí
Kardiá mu
Iches pántote gia óla kápia lísi
pes mu tóra ine i lísi i siopí
i kardiá mu apó to midén tha ksanarchísi
an to sínthima to dósis móno esí
Έla vgále me apópse apó to skotádi
dós’ mu lígo apó to dikó su uranó
den zitiánepsa poté mu éna chádi
ki ómos tóra sto zitó
Kardiá mu
|
