Καρδιά μου αναίσθητη, αμαρτωλή καρδιά μου
που μ’ έστειλες για πες μου να μπλέξω,
ξένον έρωτα σαν κλέφτης να κλέψω
ποιος θεός θα με κρίνει και που θα ‘βρω γαλήνη.
Με το σφάλμα αυτό που κάνει
ξένη αγάπη αρπάζω
κι έναν άλλο δικάζω
να θρηνεί την αγάπη που χάνει.
Σαν θεριό κυνηγημένο καρδιά μου
αγαπάω και φοβάμαι τη σκιά μου,
που θα ‘βρω γαλήνη,
ποιος θεός θα με κρίνει.
Που θα βρω ησυχία, που θα βρω ευτυχία
με μια αγάπη κρυφή και κλεμμένη
αγαπώ και φοβάμαι και στιγμή δεν κοιμάμαι
απ’ τη σκέψη αυτή που με δέρνει.
Σαν θεριό κυνηγημένο καρδιά μου
αγαπάω και φοβάμαι τη σκιά μου,
που θα ‘βρω γαλήνη,
ποιος θεός θα με κρίνει.
|
Kardiá mu anesthiti, amartolí kardiá mu
pu m’ éstiles gia pes mu na blékso,
ksénon érota san kléftis na klépso
pios theós tha me kríni ke pu tha ‘vro galíni.
Me to sfálma aftó pu káni
kséni agápi arpázo
ki énan állo dikázo
na thrini tin agápi pu cháni.
San therió kinigiméno kardiá mu
agapáo ke fováme ti skiá mu,
pu tha ‘vro galíni,
pios theós tha me kríni.
Pu tha vro isichía, pu tha vro eftichía
me mia agápi krifí ke klemméni
agapó ke fováme ke stigmí den kimáme
ap’ ti sképsi aftí pu me dérni.
San therió kinigiméno kardiá mu
agapáo ke fováme ti skiá mu,
pu tha ‘vro galíni,
pios theós tha me kríni.
|