Να φύγεις βιάστηκες
δε νοιάστηκες για μένα
στα μάτια έγινες
το δάκρυ της σιωπής
άψυχο βλέμμα
ένα ένα σβήσαν τ’ άστρα τ’ ουρανού
πήρες μια ζωή
ραγίζω απόψε σπάω σαν γυαλί
Τι να διαγράψω τι ν’ αφήσω
έλα πες μου
είσαι το σήμερα, το αύριο, το χτες μου
όνειρα κλέβω πάλι από παλιά συρτάρια
να σ’ έχω δίπλα μου της μοναξιάς τα βράδια
καρδούλα μου,
καρδούλα μου πόσο σ’ αγαπώ
Πια δε βλεπόμαστε, δε μιλιόμαστε
χαθήκαμε…
Σε ξένες διαδρομές, σε ξένα όνειρα
κρυφτήκαμε
Γέμισε χειμώνες όλη η ζωή μου
όλα τελειώσαν
στο κενό ξανά ακροβατώ
Τι να διαγράψω τι ν’ αφήσω
έλα πες μου
είσαι το σήμερα, το αύριο, το χτες μου
όνειρα κλέβω πάλι από παλιά συρτάρια
να σ’ έχω δίπλα μου της μοναξιάς τα βράδια
καρδούλα μου,
καρδούλα μου πόσο σ’ αγαπώ
|
Na fígis viástikes
de niástikes gia ména
sta mátia égines
to dákri tis siopís
ápsicho vlémma
éna éna svísan t’ ástra t’ uranu
píres mia zoí
ragizo apópse spáo san gialí
Ti na diagrápso ti n’ afíso
éla pes mu
ise to símera, to avrio, to chtes mu
ónira klévo páli apó paliá sirtária
na s’ écho dípla mu tis monaksiás ta vrádia
kardula mu,
kardula mu póso s’ agapó
Pia de vlepómaste, de miliómaste
chathíkame…
Se ksénes diadromés, se kséna ónira
kriftíkame
Gemise chimónes óli i zoí mu
óla teliósan
sto kenó ksaná akrovató
Ti na diagrápso ti n’ afíso
éla pes mu
ise to símera, to avrio, to chtes mu
ónira klévo páli apó paliá sirtária
na s’ écho dípla mu tis monaksiás ta vrádia
kardula mu,
kardula mu póso s’ agapó
|