|
Πήρες και τους δρόμους, πας με τα φρικιά
Και με εξοντώνεις ψυχολογικά
Και άρχισες τα φεμινιστικά
Ανεξαρτησία γύρευες κι εσύ
Τρέχεις μ’ όποιον φτάνεις κι όποιον σου βρεθεί
Γιατί να σ’ αγαπάω δηλαδή;
Καταρρέω
κι άλλο πλέον δεν μπορώ
Θα ερωτευτώ τον Παπαντρέου, τον Ποπάυ, τον Ζορρό
Και δεν ξαναγαπάω θηλυκό
Μ’ έναν κνίτη πρώτα, και μ’ έναν χριστιανό
Μ’ έναν ξαναμμένο μωαμεθανό
Και μ’ ένανε πρεζάκια παρδαλό
Οι δικαιολογίες είναι περιττές
Κι από εμπειρίες είχες αρκετές
Ε, άιντε, ξεκαθάρισε τι θες
Καταρρέω
το παρατραβάς
Πως να αποφύγω το μοιραίο, έγινα και κερατάς
Ελεύθερέ μου έρωτα πονάς
Έγινε της μόδας ποιος θα σακατέψει ποιον
Εποχή της ρόδας και των πυρηνικών
Ε, κάθομαι τις τρώω το λοιπόν
Ένας αλλά Λέων, κι όλοι εσείς τυριά
Δε σηκώνω πλέον άλλη μαχαιριά
Ρε, που την βρήκα τέτοια λεβεντιά!
Καταρρέω κι άλλο πλέον δεν μπορώ
Θα ερωτευτώ τον Παπαντρέου, τον Ποπάυ, τον Ζορρό
Και δεν ξαναγαπάω θηλυκό
|
Píres ke tus drómus, pas me ta frikiá
Ke me eksontónis psichologiká
Ke árchises ta feministiká
Aneksartisía gireves ki esí
Tréchis m’ ópion ftánis ki ópion su vrethi
Giatí na s’ agapáo diladí;
Katarréo
ki állo pléon den boró
Tha eroteftó ton Papantréu, ton Popái, ton Zorró
Ke den ksanagapáo thilikó
M’ énan kníti próta, ke m’ énan christianó
M’ énan ksanamméno moamethanó
Ke m’ énane prezákia pardaló
I dikeologies ine perittés
Ki apó ebiríes iches arketés
E, áinte, ksekathárise ti thes
Katarréo
to paratravás
Pos na apofígo to mireo, égina ke keratás
Eleftheré mu érota ponás
Έgine tis módas pios tha sakatépsi pion
Epochí tis ródas ke ton pirinikón
E, káthome tis tróo to lipón
Έnas allá Léon, ki óli esis tiriá
De sikóno pléon álli macheriá
Re, pu tin vríka tétia leventiá!
Katarréo ki állo pléon den boró
Tha eroteftó ton Papantréu, ton Popái, ton Zorró
Ke den ksanagapáo thilikó
|
