Η αγάπη πληγή που έσβησε ο χρόνος
πες μου όμως γιατί ακόμα πονά
και τις νύχτες η σκέψη σαν δολοφόνος
στον τόπο του εγκλήματος πάντα γυρνά
Καταστροφή
η αγάπη αυτή
και σωτηρία μου
Καταστροφή
γλυκιά ηδονή
πικρή τιμωρία μου
Όσο κι αν σε μισώ
σου δίνομαι
σου δίνομαι
Προσπαθώ να σκεφτώ αυτή η ιστορία
πώς θα πάρει ένα τέλος πριν είν’ αργά
προσπαθώ να ξεφύγω, ν’ αλλάξω πορεία
μα οι δρόμοι όλοι οδηγούνε σε σένα μπροστά
Καταστροφή
η αγάπη αυτή
και σωτηρία μου
Καταστροφή
γλυκιά ηδονή
πικρή τιμωρία μου
Όσο κι αν σε μισώ
σου δίνομαι
σου δίνομαι
Δίπλα σου χάνομαι
μακριά σου δε ζω
μ’ αγγίζεις και καίγομαι
μ’ αφήνεις, τρελαίνομαι
δεν μπορώ να σωθώ
|
I agápi pligí pu ésvise o chrónos
pes mu ómos giatí akóma poná
ke tis níchtes i sképsi san dolofónos
ston tópo tu egklímatos pánta girná
Katastrofí
i agápi aftí
ke sotiría mu
Katastrofí
glikiá idoní
pikrí timoría mu
Όso ki an se misó
su dínome
su dínome
Prospathó na skeftó aftí i istoría
pós tha pári éna télos prin in’ argá
prospathó na ksefígo, n’ allákso poria
ma i drómi óli odigune se séna brostá
Katastrofí
i agápi aftí
ke sotiría mu
Katastrofí
glikiá idoní
pikrí timoría mu
Όso ki an se misó
su dínome
su dínome
Dípla su chánome
makriá su de zo
m’ angizis ke kegome
m’ afínis, trelenome
den boró na sothó
|