|
Μια χαρά και δέκα πίκρες όλο εσύ μου έδινες
πώς να σε δικαιολογήσω όταν μ’ εγκατέλειπες,
σου `χα δώσει τη ζωή μου, τέλειωνα στο βλέμμα σου
κι όμως, μέσα στο μυαλό μου έμεινε το ψέμα σου.
Καταθέτω ενώπιον ανθρώπων και Θεού
πως, ο χωρισμός μαζί σου, ήταν θέμα εγωισμού,
καταθέτω τα όπλα γιατί έμαθα πια,
η αγάπη σου ήταν ψευτιά.
Μέσ’ στα χέρια σου, η καρδιά μου παιχνιδάκι έμοιαζε
κι αν θα έσπαγε μια μέρα, ούτε που θα σ’ ένοιαζε,
σου `χα δώσει τη ζωή μου, τέλειωνα στο βλέμμα σου
κι όμως, μέσα στο μυαλό μου έμεινε το ψέμα σου.
Καταθέτω ενώπιον ανθρώπων και Θεού
πως, ο χωρισμός μαζί σου, ήταν θέμα εγωισμού,
καταθέτω τα όπλα γιατί έμαθα πια,
η αγάπη σου ήταν ψευτιά.
Η αγάπη σου ήταν ψευτιά.
|
Mia chará ke déka píkres ólo esí mu édines
pós na se dikeologíso ótan m’ egkatélipes,
su `cha dósi ti zoí mu, téliona sto vlémma su
ki ómos, mésa sto mialó mu émine to pséma su.
Katathéto enópion anthrópon ke Theu
pos, o chorismós mazí su, ítan théma egismu,
katathéto ta ópla giatí ématha pia,
i agápi su ítan pseftiá.
Més’ sta chéria su, i kardiá mu pechnidáki émiaze
ki an tha éspage mia méra, ute pu tha s’ éniaze,
su `cha dósi ti zoí mu, téliona sto vlémma su
ki ómos, mésa sto mialó mu émine to pséma su.
Katathéto enópion anthrópon ke Theu
pos, o chorismós mazí su, ítan théma egismu,
katathéto ta ópla giatí ématha pia,
i agápi su ítan pseftiá.
I agápi su ítan pseftiá.
|
