Έφυγε και πήρε όσα είχα
κι όλους μου τους λόγους που υπήρχα
μ’ άφησε σαν σπίτι ρημαγμένο
σε βαρύ χειμώνα εκτεθειμένο
Και γυρεύω μες στην μοναξιά μου
κάποιον για ν’ ακούσει την καρδιά μου
Κατέβα Θεέ μου χαμηλά
κρατά μου απόψε συντροφιά
έχω ανάγκη ένας φίλος να με νιώσει
Μην με κοιτάς από ψηλά
πες μου ποια είναι η γιατρειά
όταν τα μάτια που αγαπάς σ’ έχουν προδώσει
Έφυγε και πήρε όσα είχα
κι άπλωσε παντού την μαύρη νύχτα
της ζωής μου έσβησε τα φώτα
στης αβύσσου μ’ άφησε την πόρτα
Να γυρεύω μες στην ερημιά μου
κάποιον να του πω τα βάσανά μου
Κατέβα Θεέ μου χαμηλά
κρατά μου απόψε συντροφιά
έχω ανάγκη ένας φίλος να με νιώσει
Μην με κοιτάς από ψηλά
πες μου ποια είναι η γιατρειά
όταν τα μάτια που αγαπάς σ’ έχουν προδώσει
|
Έfige ke píre ósa icha
ki ólus mu tus lógus pu ipírcha
m’ áfise san spíti rimagméno
se varí chimóna ektethiméno
Ke girevo mes stin monaksiá mu
kápion gia n’ akusi tin kardiá mu
Katéva Theé mu chamilá
kratá mu apópse sintrofiá
écho anágki énas fílos na me niósi
Min me kitás apó psilá
pes mu pia ine i giatriá
ótan ta mátia pu agapás s’ échun prodósi
Έfige ke píre ósa icha
ki áplose pantu tin mavri níchta
tis zoís mu ésvise ta fóta
stis avíssu m’ áfise tin pórta
Na girevo mes stin erimiá mu
kápion na tu po ta vásaná mu
Katéva Theé mu chamilá
kratá mu apópse sintrofiá
écho anágki énas fílos na me niósi
Min me kitás apó psilá
pes mu pia ine i giatriá
ótan ta mátia pu agapás s’ échun prodósi
|