|
Αν είχα κάτι να σου πω πριν φύγεις
θα ’ταν πως κάποτε κι εγώ θα φύγω
εκεί που πας θέλεις αλλιώς να γίνεις
κι όμως το σώμα σου θα μένει ίδιο.
Εκεί που πας πάντα η φωνή θα μοιάζει
με μια σιωπή που της φόρεσαν λέξεις
πάλι ένας άγνωστος θα σ’ αγκαλιάζει
και δε θα ξέρεις προς τα που να τρέξεις.
Αν είχα κάτι να σου πω
θα ‘ταν πως χάσαμε κι οι δυο.
Σου ‘φτιαξα κάτι να φας μην πεινάσεις
σου άφησα πάλι κλειδί αν γυρίσεις
μου λες εκεί που πας θα ξεχάσεις
κι όμως ποια μνήμη μπορείς να διαλύσεις.
Εκεί που πας θα μοιάζει πάντα ο δρόμος
μ’ έναν γκρεμό που ‘χει ντυθεί για σένα
αυτός που μένει στα όνειρά του μόνος
είναι αυτός που ζει μπροστά στο τέρμα.
|
An icha káti na su po prin fígis
tha ’tan pos kápote ki egó tha fígo
eki pu pas thélis alliós na ginis
ki ómos to sóma su tha méni ídio.
Eki pu pas pánta i foní tha miázi
me mia siopí pu tis fóresan léksis
páli énas ágnostos tha s’ agkaliázi
ke de tha kséris pros ta pu na tréksis.
An icha káti na su po
tha ‘tan pos chásame ki i dio.
Su ‘ftiaksa káti na fas min pinásis
su áfisa páli klidí an girísis
mu les eki pu pas tha ksechásis
ki ómos pia mními boris na dialísis.
Eki pu pas tha miázi pánta o drómos
m’ énan gkremó pu ‘chi ntithi gia séna
aftós pu méni sta ónirá tu mónos
ine aftós pu zi brostá sto térma.
|
