Μισώ τα μάτια μου
που σ’ αντικρίσανε
Μισώ τα χείλια μου
που σε φιλήσανε
Κι είναι το μίσος μου ακόμα πιο φαρμάκι
για την καρδιά μου που ’χεις κάνει παιγνιδάκι
Κατηγορώ κατηγορώ κατηγορώ
τον εαυτό μου πρώτα κι ύστερα εσένα
Κατηγορώ που δεν μπορώ τόσο καιρό
να βρω μια λύση μια κάποια λύση
Και να τα σπάσω τα δεσμά μου ένα ένα
για να γλιτώσω από σένα
Μισώ τα χέρια μου
που σ’ αγκαλιάσανε
Μισώ τα όνειρα
που με γελάσανε
Μισώ τα πάντα την ψυχή μου και το σώμα
γιατί ανήκουν δυστυχώς σε σένα ακόμα
|
Misó ta mátia mu
pu s’ antikrísane
Misó ta chilia mu
pu se filísane
Ki ine to mísos mu akóma pio farmáki
gia tin kardiá mu pu ’chis káni pegnidáki
Katigoró katigoró katigoró
ton eaftó mu próta ki ístera eséna
Katigoró pu den boró tóso keró
na vro mia lísi mia kápia lísi
Ke na ta spáso ta desmá mu éna éna
gia na glitóso apó séna
Misó ta chéria mu
pu s’ agkaliásane
Misó ta ónira
pu me gelásane
Misó ta pánta tin psichí mu ke to sóma
giatí aníkun distichós se séna akóma
|