Απόψε πάλι θυμήθηκα, έναν παλιό έρωτά μου
Με αναμνήσεις ξενύχτησα, τον είχα πάρει αγκαλιά μου
Κάτι αγάπες παράξενες μες στην ψυχή μας φωλιάζουν
Καμία τέτοια δεν έζησες, να σου πω με τι μοιάζουν…
Είναι σαν καλοκαίρια, είναι σαν πυρκαγιές
Είναι όπως τ’ αστέρια που πέφτουν χωρίς να φταις…
Κάτι άντρες παιδιά μας παιδεύουνε
Μα αυτούς μια ζωή θα λατρεύουμε…
Κάτι άντρες παιδιά μας κουράζουνε
Μας πονάνε, μα δεν τους αλλάζουμε !!!
Πόσα ξενύχτια στο πάτωμα, μ’ ένα τσιγάρο στο στόμα
Να περιμένουμε άσκοπα, ένα τηλέφωνο ακόμα
Με απορίες μας άφησαν, και μια γλυκόπικρη γεύση
Μα όμως πάντα γυρίζουνε, σε μια ανύποπτη σκέψη…
Είναι σαν καλοκαίρια, είναι σαν πυρκαγιές
Είναι όπως τ’ αστέρια, που πέφτουν χωρίς να φταις…
Κάτι άντρες παιδιά μας παιδεύουνε
Μα αυτούς μια ζωή θα λατρεύουμε…
Κάτι άντρες παιδιά μας κουράζουνε
Μας πονάνε, μα δεν τους αλλάζουμε.
|
Apópse páli thimíthika, énan palió érotá mu
Me anamnísis kseníchtisa, ton icha pári agkaliá mu
Káti agápes paráksenes mes stin psichí mas foliázun
Kamía tétia den ézises, na su po me ti miázun…
Ine san kalokeria, ine san pirkagiés
Ine ópos t’ astéria pu péftun chorís na ftes…
Káti ántres pediá mas pedevune
Ma aftus mia zoí tha latrevume…
Káti ántres pediá mas kurázune
Mas ponáne, ma den tus allázume !!!
Pósa kseníchtia sto pátoma, m’ éna tsigáro sto stóma
Na periménume áskopa, éna tiléfono akóma
Me aporíes mas áfisan, ke mia glikópikri gefsi
Ma ómos pánta girízune, se mia anípopti sképsi…
Ine san kalokeria, ine san pirkagiés
Ine ópos t’ astéria, pu péftun chorís na ftes…
Káti ántres pediá mas pedevune
Ma aftus mia zoí tha latrevume…
Káti ántres pediá mas kurázune
Mas ponáne, ma den tus allázume.
|