Βρέχει ο ουρανός, απόψε πάλι βρέχει,
τρέχει, το φεγγάρι τρέχει να κρυφτεί,
ένα αστέρι όμως ύπνο πια δεν έχει,
μέρα μεσημέρι πάλι υπνοβατεί.
κλαίει και πονάει και παραμιλάει
βρέχει πάλι απόψε δάκρυα βροχή,
βρέχει πάλι απόψε δάκρυα βροχή.
Δεν κοιμούνται κάτι αστέρια
αγρυπνούν, μας βλέπουνε
μας φωνάζουν, μας δικάζουν
άχτι που μας έχουνε.
Βρέχει ο ουρανός, απόψε πάλι βρέχει,
τρέχει, το φεγγάρι τρέχει μακριά,
η αγάπη όμως βρέχεται κι αντέχει
όσο κι αν πονάει σπάει και κολλά,
κλαίει και λυπάται, ζει για να θυμάται
βρέχει πάλι απόψε δάκρυα φωτιά,
βρέχει πάλι απόψε δάκρυα φωτιά.
Δεν κοιμούνται κάτι αστέρια
αγρυπνούν, μας βλέπουνε
μας φωνάζουν, μας δικάζουν
άχτι που μας έχουνε.
|
Oréchi o uranós, apópse páli vréchi,
tréchi, to fengári tréchi na krifti,
éna astéri ómos ípno pia den échi,
méra mesiméri páli ipnovati.
klei ke ponái ke paramilái
vréchi páli apópse dákria vrochí,
vréchi páli apópse dákria vrochí.
Den kimunte káti astéria
agripnun, mas vlépune
mas fonázun, mas dikázun
áchti pu mas échune.
Oréchi o uranós, apópse páli vréchi,
tréchi, to fengári tréchi makriá,
i agápi ómos vréchete ki antéchi
óso ki an ponái spái ke kollá,
klei ke lipáte, zi gia na thimáte
vréchi páli apópse dákria fotiá,
vréchi páli apópse dákria fotiá.
Den kimunte káti astéria
agripnun, mas vlépune
mas fonázun, mas dikázun
áchti pu mas échune.
|