Μοιράζω φύλλα και ποντάρω σε ένα ψέμα
και σε αφουγκράζομαι σαν τίγρης της Βεγγάζης.
Και συ με κείνο το παράπονο στο βλέμμα
μέσα από ύποπτα προσπέκτους με κοιτάζεις.
Βαμμένα κόκκινα τα χείλια μέσα και έξω,
σε περιμένω σε ένα χάρτινο κρεβάτι.
Με τα παιχνίδια μου δεν πρόλαβα να παίξω,
στο ίδιο ψέμα θα ποντάρω, κάνε κάτι.
Κάτι νεκρά Σαββατοκύριακα
Πόσο μου λείπεις
Να μ’ αγαπήσεις περιμένω
Τι λες, δε σε καταλαβαίνω.
Κάτι νεκρά Σαββατοκύριακα
Πόσο φοβάμαι
Να σε χαρώ δεν προλαβαίνω
Τι λες, δε σε καταλαβαίνω.
Μοιράζω φύλλα και βουλιάζω μες το ψέμα.
Μια γκρίζα φλέβα στο κρανίο πάει να σπάσει.
Ό,τι μου χάρισες το πλήρωσα με αίμα.
Μια στάλα έρωτα στη φέξη και στη χάση.
Διπλά ποτά, σπάζω τσιγάρα, περιμένω,
να με κοιτάξεις μια φορά και να με σώσεις.
Ένα σου βλέμμα κοφτερό και αγαπημένο
αυτό το μέλλον το λαμπρό να σκοτώσεις.
Κάτι νεκρά Σαββατοκύριακα
Πόσο μου λείπεις
Να μ’ αγαπήσεις περιμένω
Τι λες, δε σε καταλαβαίνω.
Κάτι νεκρά Σαββατοκύριακα
Πόσο φοβάμαι
Να σε χαρώ δεν προλαβαίνω
Τι λες, δε σε καταλαβαίνω.
|
Mirázo fílla ke pontáro se éna pséma
ke se afugkrázome san tígris tis Oengázis.
Ke si me kino to parápono sto vlémma
mésa apó ípopta prospéktus me kitázis.
Oamména kókkina ta chilia mésa ke ékso,
se periméno se éna chártino kreváti.
Me ta pechnídia mu den prólava na pekso,
sto ídio pséma tha pontáro, káne káti.
Káti nekrá Savvatokíriaka
Póso mu lipis
Na m’ agapísis periméno
Ti les, de se katalaveno.
Káti nekrá Savvatokíriaka
Póso fováme
Na se charó den prolaveno
Ti les, de se katalaveno.
Mirázo fílla ke vuliázo mes to pséma.
Mia gkríza fléva sto kranío pái na spási.
Ό,ti mu chárises to plírosa me ema.
Mia stála érota sti féksi ke sti chási.
Diplá potá, spázo tsigára, periméno,
na me kitáksis mia forá ke na me sósis.
Έna su vlémma kofteró ke agapiméno
aftó to méllon to labró na skotósis.
Káti nekrá Savvatokíriaka
Póso mu lipis
Na m’ agapísis periméno
Ti les, de se katalaveno.
Káti nekrá Savvatokíriaka
Póso fováme
Na se charó den prolaveno
Ti les, de se katalaveno.
|