Σε σκέφτομαι
κι ο ύπνος με κοιτάζει απ’ την απέναντι γωνιά δεν πλησιάζει
Σε σκέφτομαι
κι οι ώρες καρφωμένες μες στα ρολόγια από καιρό σταματημένες
Κάτι τέτοιες ώρες με χνώτα μεθυσμένα
και φωνή που σπάει στα χείλη τα στεγνά
σου λέω απελπισμένα ζωή χωρίς εσένα
μοιάζει κάθε ώρα βουτιά στο πουθενά
Κάτι τέτοιες ώρες τα δάκρυα για σένα
σαν κρύσταλλα σπασμένα ματώνουν την καρδιά
Σε σκέφτομαι
κι η νύχτα δε χαράζει μες στης καρδιάς την σκοτεινιά πάλι πλαγιάζει
Σε σκέφτομαι
κι ο πόνος δεν κοιμάται θυμίζει λόγια σου πικρά δε με λυπάται
Κάτι τέτοιες ώρες με χνώτα μεθυσμένα
και φωνή που σπάει στα χείλη τα στεγνά
σου λέω απελπισμένα ζωή χωρίς εσένα
μοιάζει κάθε ώρα βουτιά στο πουθενά
Κάτι τέτοιες ώρες τα δάκρυα για σένα
σαν κρύσταλλα σπασμένα ματώνουν την καρδιά
|
Se skéftome
ki o ípnos me kitázi ap’ tin apénanti goniá den plisiázi
Se skéftome
ki i óres karfoménes mes sta rológia apó keró stamatiménes
Káti téties óres me chnóta methisména
ke foní pu spái sta chili ta stegná
su léo apelpisména zoí chorís eséna
miázi káthe óra vutiá sto puthená
Káti téties óres ta dákria gia séna
san krístalla spasména matónun tin kardiá
Se skéftome
ki i níchta de charázi mes stis kardiás tin skotiniá páli plagiázi
Se skéftome
ki o pónos den kimáte thimízi lógia su pikrá de me lipáte
Káti téties óres me chnóta methisména
ke foní pu spái sta chili ta stegná
su léo apelpisména zoí chorís eséna
miázi káthe óra vutiá sto puthená
Káti téties óres ta dákria gia séna
san krístalla spasména matónun tin kardiá
|