Χαράματα σε μια βαλίτσα βάζεις λίγα πράγματα
κι αρχίζεις την παράσταση σε έξαλη κατάσταση
τσιγάρα ανάβεις νευρικά το βλέμμα σου στο πουθενά
την πόρτα ανοίγεις να φύγεις βιαστικά
Κάτι χρωστάς κάτι χρωστάς μη φεύγεις έτσι
στάσου που πας δώσε μου πίσω τη ζωή μου
τι με κοιτάς δε σου ανήκει είναι δική μου
μη το ξεχνάς κάτι χρωστάς
Χαράματα σε μια βαλίτσα βάζεις λίγα πράγματα
να φύγεις τώρα βιάζεσαι για μένα ούτε που νοιάζεσαι
νιώθω οργή κι αγανακτώ θέλω τόσα να σου πω
τι να σου κάνω που ακόμα σ’ αγαπώ
Κάτι χρωστάς κάτι χρωστάς μη φεύγεις έτσι
στάσου που πας δώσε μου πίσω τη ζωή μου
τι με κοιτάς δε σου ανήκει είναι δική μου
μη το ξεχνάς κάτι χρωστάς
|
Charámata se mia valítsa vázis líga prágmata
ki archízis tin parástasi se éksali katástasi
tsigára anávis nevriká to vlémma su sto puthená
tin pórta anigis na fígis viastiká
Káti chrostás káti chrostás mi fevgis étsi
stásu pu pas dóse mu píso ti zoí mu
ti me kitás de su aníki ine dikí mu
mi to ksechnás káti chrostás
Charámata se mia valítsa vázis líga prágmata
na fígis tóra viázese gia ména ute pu niázese
niótho orgí ki aganaktó thélo tósa na su po
ti na su káno pu akóma s’ agapó
Káti chrostás káti chrostás mi fevgis étsi
stásu pu pas dóse mu píso ti zoí mu
ti me kitás de su aníki ine dikí mu
mi to ksechnás káti chrostás
|