Να σβήσει αυτό το φως που μ’ ενοχλεί
Να σβήσει
Εδώ καθόμουν
Το βλέμμα που ‘μοιαζε απειλή
Αυτό φοβόμουν
Εδώ
Θέλω μια παύση μεγάλη
Σα θάνατο
Να πάρει χρόνο η ματιά
Και να σε γδύσει.
Εδώ δικάζεται η ψυχή
Εδώ δικάζεται
Το σώμα που ετοιμάζεται
Να μπει να σ’ αγαπήσει
Αν δε δοθεί αρρώστησε
Τα μαξιλάρια να φιλάς με τ’ όνομά μου
Απόψε πίνω έρωτά μου
Σ’ αυτό το ψέμα που πολύ
Μας κόστισε.
Να σβήσει αυτή η πληγή που μ’ ενοχλεί
Να σβήσει
Εδώ κοιμόμουν
Το φόντο να ‘ναι σαν αυγή
Που ονειρευόσουν
Εδώ
Θέλω έναν ήχο μικρό
Σα βήμα σου ξυπόλητο
Να πάρει χρόνο η καρδιά να πει
Σκοτάδι απόλυτο.
|
Na svísi aftó to fos pu m’ enochli
Na svísi
Edó kathómun
To vlémma pu ‘miaze apilí
Aftó fovómun
Edó
Thélo mia pafsi megáli
Sa thánato
Na pári chróno i matiá
Ke na se gdísi.
Edó dikázete i psichí
Edó dikázete
To sóma pu etimázete
Na bi na s’ agapísi
An de dothi arróstise
Ta maksilária na filás me t’ ónomá mu
Apópse píno érotá mu
S’ aftó to pséma pu polí
Mas kóstise.
Na svísi aftí i pligí pu m’ enochli
Na svísi
Edó kimómun
To fónto na ‘ne san avgí
Pu onirevósun
Edó
Thélo énan ícho mikró
Sa víma su ksipólito
Na pári chróno i kardiá na pi
Skotádi apólito.
|