Μαύρο πλακάκι στην αυλή
κι άσπρο κλουβί για το πούλι
κι η τζαμαρία με τις φτέρες
για να ξυπνάς ένα πρωί
και να θυμάσαι άλλες μέρες
Κι αν φταίει κανείς να μην το πεις
τα λόγια είναι της ντροπής
κι ό,τι ραγίζει δεν πονά
ποτάμι ο κόσμος και περνά
Δρόμοι γεμάτοι πιπεριές
και ξαφνικές καλοκαιριές
απ’ τα μισά του μήνα Μάρτη
στον κόσμο τούτο είναι φορές
που πάει κανείς και δίχως χάρτη
|
Mavro plakáki stin avlí
ki áspro kluví gia to puli
ki i tzamaría me tis ftéres
gia na ksipnás éna pri
ke na thimáse álles méres
Ki an ftei kanis na min to pis
ta lógia ine tis ntropís
ki ó,ti ragizi den poná
potámi o kósmos ke perná
Drómi gemáti piperiés
ke ksafnikés kalokeriés
ap’ ta misá tu mína Márti
ston kósmo tuto ine forés
pu pái kanis ke díchos chárti
|