Φύγαμε και χρόνια λείψαμε,
χρόνια στις μάχες.
Φύγαμε και πολεμήσαμε
κι ήρθαμε πάλι.
Ήρθαμε, μας υποδεχτήκανε
κι ήρωες μας είπαν.
Και φέρανε τιμές και παράσημα
και μας γεμίσαν.
Και μεις σώσαμε
τις αποικίες μας σ’ έντεκα άστρα.
Σκότωσα χίλιους σαράντα δυο
μ’ ακτίνες «άλφα».
Κάθομαι στ’ άδειο δωμάτιο
κι ήρωας νιώθω.
Έχασα όλα τα χρόνια μου
μα ήρωας νιώθω.
Κρόνιοι και Ποσειδώνιοι
πλήθος χαθήκαν.
Άδικο, είχανε άδικο
και νικηθήκαν.
Κάθομαι στ’ άδειο δωμάτιο
κι ήρωας νιώθω.
Έχασα όλα τα χρόνια μου
μα ήρωας νιώθω.
|
Fígame ke chrónia lipsame,
chrónia stis máches.
Fígame ke polemísame
ki írthame páli.
Ήrthame, mas ipodechtíkane
ki íroes mas ipan.
Ke férane timés ke parásima
ke mas gemísan.
Ke mis sósame
tis apikíes mas s’ énteka ástra.
Skótosa chílius saránta dio
m’ aktínes «álfa».
Káthome st’ ádio domátio
ki íroas niótho.
Έchasa óla ta chrónia mu
ma íroas niótho.
Krónii ke Posidónii
plíthos chathíkan.
Άdiko, ichane ádiko
ke nikithíkan.
Káthome st’ ádio domátio
ki íroas niótho.
Έchasa óla ta chrónia mu
ma íroas niótho.
|