|
Παίρνω δρόμους και στενά
δε με βγάζει πουθενά
ψάχνω κάτι να πιαστώ
ψάχνω κάτι να σωθώ από σένα.
Σε μια άγονη γραμμή
να ‘μαι πάλι, έχω χαθεί
μ’ ένα ατέλειωτο γιατί
κι όλα, Θεέ μου, όλα αυτά για σένα.
Κουράστηκα, κουράστηκα με σένα
Κι όλο σαλπάρω να μη σαλτάρω
κι όλο σαλπάρω για μακριά.
Κι όλο σαλπάρω να μη σαλτάρω
να μη σαλτάρω για τα καλά.
Δεν υπάρχω, δεν μπορώ
πότε εκεί και πότε εδώ
σαν χαμένος να γυρνώ
και να φεύγω πιο μακριά από σένα.
Θα γυρίσεις δεν μπορεί
μη μ’ αφήσεις εδώ, μη
σαν αδέσποτο σκυλί
δεν υπάρχει τίποτα για μένα.
Κουράστηκα, κουράστηκα με σένα
Κι όλο σαλπάρω να μη σαλτάρω
κι όλο σαλπάρω για μακριά.
Κι όλο σαλπάρω να μη σαλτάρω
να μη σαλτάρω για τα καλά.
|
Perno drómus ke stená
de me vgázi puthená
psáchno káti na piastó
psáchno káti na sothó apó séna.
Se mia ágoni grammí
na ‘me páli, écho chathi
m’ éna atélioto giatí
ki óla, Theé mu, óla aftá gia séna.
Kurástika, kurástika me séna
Ki ólo salpáro na mi saltáro
ki ólo salpáro gia makriá.
Ki ólo salpáro na mi saltáro
na mi saltáro gia ta kalá.
Den ipárcho, den boró
póte eki ke póte edó
san chaménos na girnó
ke na fevgo pio makriá apó séna.
Tha girísis den bori
mi m’ afísis edó, mi
san adéspoto skilí
den ipárchi típota gia ména.
Kurástika, kurástika me séna
Ki ólo salpáro na mi saltáro
ki ólo salpáro gia makriá.
Ki ólo salpáro na mi saltáro
na mi saltáro gia ta kalá.
|
